Para celebrar a colleita
A horticultura está a flor de pel. Alguén dixo: si queres vivir feliz, ponche nun horto e colle. Os novos horticultores que me rodean están máis felices, pero máis cansos. Eu, por suposto, estou a gusto, este ambiente que se está expandindo por todas partes é un estímulo. Este regreso á horta non é malo para dar un empuxón á dignidade de quen traballa na terra...
Collede a aixada. A quen vén preguntándome por onde debe partir na horta, dígolle que garde unha palabra: gócea. Non hai nada mellor que divertirse, aínda no traballo máis molesto... Algúns pasos tamén son convenientes: abrir ollos e oídos. Observe as hortas existentes na zona. Que plantan, cando, como... E falar cos horticultores. O pánico queda en casa e pregunta. As historias e os trucos diríxense aos ignorantes con maior facilidade que a quen as fai. Por aquí e por alá, hai que estar atento a todo o que se ve e ouve. Esperta curiosidade e aprende a mirar as plantas, a coñecer as diferentes, como interactúan... Imaxina que tipo de horta gustaríache, feixe un mapa. Non te avergoñes de pedir axuda, escorrenta os medos e agárrasche á cortesía: pedir axuda para traballos grandes e penosos: simular, envorcar a terra... Vixiar o xardín, pero sen afogalo! Non teñas présa, dáche tempo: cada planta ten a súa vida, como nós. Escribe: o que se fai, o que sucede, o que sente, recoller todo. Cada horta é un mundo diferenciado. Non hai ningunha outra horta con terra, localización, dirección e medio ambiente da túa. E celebrar as colleitas. Divírteche cos que che axudaron; e á hora para comer, un pouco de valor!
Tamén ven multitude de extravagancias. A horticultura, ao ser pública, ten un fedor competitivo. Quen trouxo máis rápido as colleitas que as máis grandes? A xente afánase moitísimo polas faenas a destempo. A maioría das veces en balde. Coa experiencia de cada ano, o mellor é elaborar un calendario personalizado.
Todas as plantas deben ser naturalizadas e adaptadas, coidalas. Aprenda ou non a que outra planta colócase ou non: tamén son amigos e inimigos. Despois duns veñen outros mellor. A escasa planificación detéctase frecuentemente. Non sexa ambicioso, tome tamaño.
E ponche ás túas ao redor plantas aromáticas e arbustos xenerosos, e terás bos amigos.
Onte á noite saín tranquilo e a cazar caracois. Despois do fermoso día, o ceo despexouse completamente e todo apuntaba a que o rocío era fermoso. Coa esperanza desa humidade, sospeitei que o noso par, caracol e sereno, sairía a pasear.
Collino, collino. O crepúsculo... [+]
Existen outras vías que van máis aló da agricultura ecolóxica. O ecolóxico, nos nosos días de hoxe, só significa que cumpren cunha normativa. É un gran avance respecto da agricultura tradicional industrial ou capitalista, pero non é un destino para algúns... [+]
Cada vez ven máis modernos materiais nas hortas. Este horticultor cambiounos no inverno para comer coles na primavera. As plantas regordetas son trigueras para carafio e babosas, un alimento tenro. Pero tubos de plástico ondulado, botellas de auga de cinco litros... Todo está... [+]
Cantas horas pasaron os nosos campesiños na miseria do que vén do ceo? E os que terán que pasar. Xamais perderá ese medo ao que poida suceder co tempo, esconderase, afastarase, abanicarase, pero non poderá apartarse para sempre.
Preparamos unha bonita xira polas hortas de... [+]
Jon Sarasua
Fixeime nun recuncho da horta de Jacob. Joxean Artze fainos o cuco pola contraportada e Nemesio Etxaniz pola súa pliegue. Koldo Izagirre, Lauaxeta, Montoia, Juan Kruz Beloki, Borges ou Xabier Lete son outros dos grans que se poden atopar no fondo da horta. Entre a... [+]
Landaguneratu garen kaletarrok, mundu berri baten atarian, hainbat zailtasun laketgarriri aurre egin behar izan diegu. Landareei hitz egiten dien amona baten faltan, aro egokia denean zopizartzen ari den aitonaren irudiaren faltan… Idatzizko erreferentzia garbi baten... [+]
Na horta temos unha cuadrilla de amigos impresionantes. Ultimamente falamos da avoa mantangorri con motivo do asarre que fai a limpeza da cocheira e o pajarillo. Pero non é o único, nin sequera o único. Temos unha chea de amigos que fan un traballo parecido.
A dieta do... [+]
A horta é unha escola única. Nela pódense aprender moitas cousas. Non hai que admitir unha escola sen hortas. Exercicio, alimentación, biodiversidade, paisaxe cultural, xenética, de época, intercambio xeneracional, vínculos entre a terra e a nosa saúde, estética,... [+]
Este ano tocoume facer unha nova parada na ruta dos dólares de outono. Atopei o lagar por casualidade. Lagar de txakoli. Convidáronme a Lekeitio, a unha horta. Aínda que pareza mentira, atáronme desde a terra a Lekeitio, non desde a mar.
Antigamente o txakoli elaborábase... [+]
Lekak eta babarrunak aihena eskubiz aurrera luzatu eta haz daitezen, parda jartzen zaie geurean, Beterri alde honetan. Makila, haga, zurkaitza, arba... Izen asko du. “Parda” hitza inongo hiztegitan topatu ezinik nabilela “pordoi” aurkitu dut. Bai,... [+]
Lagun premian izaten da baratzezaina. Agronomo jarrera hagintaria maiz ikusten da: ni ingeniaria naiz, eta lurrak nik nahi dudana, nahi dudanean eta nahi dudan bezala emango du. Lagunak behar ditugula onartzea baino errazagoa da. Agronomiaren harrotasunetik, zaputza zaputzaren... [+]
Fruitua landarearen gailurra da. Sustraia, zuztarra eta hostoa bizitzeko nahitaez behar dituenak. Behar baino gehiago elikagai sortzen duenean erreserbak gizentzen ditu. Eta behin heldutasunera iritsita eskuera nahikoa elikagai badu ugaltzera joko du. Ugaltzeko landare gehienek... [+]