Cárcere eterno
Antes dos Estados esclavistas, cando as tribos eran estruturas básicas, as hostilidades resolvíanse entre si. Como non existían medidas sobre as consecuencias do realizado, construíronse diferentes hábitos de pago. Máis tarde, cando os poderes se centralizaron, dedicáronse a regulalos para gañar o medo e o control social dos seus subordinados.
O Código de Hammurabi é a lexislación máis antiga coñecida. A base é a lei do Talión, é dicir, o ollo por ollo. O carácter violento deste regulamento é comprensible, tanto na lóxica dos poderes absolutos opresores, como nas sociedades de escravos carentes de dereitos e cheas de deberes.
Cando os primeiros liberais, na Ilustración, proclamaron a liberdade e igualdade do individuo, tamén se deron conta da ineficacia da lei do Talión: non servía para reducir delitos, aumentaba o sufrimento e ocultaba os excesos do poder.
Recoñecéronse os dereitos dos cidadáns, e o Estado tivo que protexelos diminuíndo o poder opresor. Aos que rompían o contrato social, pensouse que a pena de morte ou o establecemento dun cárcere vitalicio era excesivo, crueldade para o penado e intolerable para a sociedade. A pesar da gravidade dos feitos, todo cidadán debe ter dereito á reinserción social baixo a responsabilidade do Estado.
Creo que nos últimos tempos estamos a retroceder de maneira evidente (non me refiro á doutrina Parot en concreto, porque a disidencia política é máis grave). En xeral, os cárceres son para indignar e subxugar ao preso; os cambios lexislativos son para endurecer as penas; e si antes eran 30 anos o límite, despois establecéronse 40. Agora trátase dunha pena de cadea perpetua. Os máis axitados (vinos gritando en Madrid), unha vez máis, pedindo a pena de morte.
O Estado está a recuperar o poder absoluto e hai moita xente a favor. Perdemos o sentido de cidadanía e estámonos convertendo en súbditos felices, delatores do veciño, perseguidores do veciño, baixo a mirada do Gran Irmán. Para restaurar a lei de Talión, utilízase o espírito de vinganza das vítimas, mentres os criados intelectuais crean unha alarma social nos medios de comunicación.
Eu non estou de acordo. Para o individuo, estar máis de 20 anos no cárcere é verdadeiramente inhumano, e máis de 30 só pódese entender desde a vinganza, é dicir, non é eficaz e aumenta o sufrimento.
Pero o Estado, si é de todos, non pode ser pola vinganza, senón polos dereitos. Os ilustrados inventaron este conto incrible. E crelo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]