Entre o nove novos, hai xente de orixe vasca, pero a maioría apuntáronse por curiosidade, e todos se volveron a Washington sorprendidos polo que descubriron. Máis dun mostrou a súa intención de volver a Euskal Herria a estudar máis. Estiveron no verán e apenas descansaron. Antes da súa chegada, leuse o Basque history of the world de Mark Kurlansky e o Obabakoak de Bernardo Atxaga co obxectivo de dar a coñecer a historia. De feito, os dous libros nos que se basearon foron os que basearon o programa. Dúas veces por semana recibiron clases de eúscaro en AEK de Arrasate (un total de 12 horas) e visitaron varias cooperativas e dúas facultades do Grupo Mondragón. Tamén se referiron á situación política, a Euskal Herria, e a Geoff Bates, que traballa no sindicalismo de esquerda en EE. Por outra banda, visitaron o Museo da Paz de Gernika, onde realizaron diversas exposicións.
Tamén traballaron a agricultura ecolóxica e o patrimonio dos caseríos. Así, ademais de visitar varios caseríos e feiras de Debagoiena, aprenderon a elaborar queixo no caserío Bioso de Arrasate. Co obxectivo de achegarse ao patrimonio artístico, visitaron o Santuario de Arantzazu, o Museo da Cerámica Vasca de Ollerías e o museo etnográfico Ibarraundi, situado en Eskoriatza, para coñecer os utensilios dos caseríos e os vellos instrumentos musicais. Tamén estiveron en Zugarramurdi, onde estiveron falando da Inquisición.
Doutra banda, achegáronse ao Museo Guggenheim de Bilbao e puideron comprobar a transformación que experimentou a cidade e achegarse a contornas naturais como o de Urbia. Presentado polo director Asier Altuna, o programa tivo a oportunidade de gozar da película Bertsolari e de falar sobre o bertsolarismo. E como non podía ser doutra maneira, os alumnos estadounidenses han tido a oportunidade de mergullarse nas festas dos pobos.
Amaia Martiartu está moi contenta coa acollida que tivo o programa e mostrouse optimista coa evolución que pode ter nos próximos anos: “En máis dunha ocasión, na universidade de Evergree, falei da experiencia das cooperativas do País Vasco, dos costumes, da situación política e do idioma de aquí, e tiña ganas de ensinarllo aos alumnos. Ademais, estou moi a gusto co equipo que trouxen. Estiveron moi abertos a coñecer e aprender de aquí e non, como ás veces os vascos movémonos fóra, mirando a cada un no seu propio embigo”. O profesor de Arrasate dá un gran valor a traer xente estranxeira e a ensinar o noso pobo da maneira máis completa posible: “Si o que aprendemos aquí difúndese de maneira activa en EEUU, podemos ir rompendo os prexuízos creados polos grandes medios de comunicación”.
O State Collegue de Evergree, con todo, non é unha universidade ao uso. Na década dos 70 varios profesores estadounidenses tentaron crear unha universidade independente do modelo xeral de ensino e unindo as súas forzas crearon a que se atopa en Olympia. Desde entón está en pé e baséase nunha oferta feita á medida dos alumnos. A oferta principal é o bloque de Artes Liberais, que é o que os alumnos elixen o que queren estudar, xa que non hai materias concretas, senón programas multidisciplinares. “Por exemplo, nun programa de 16 créditos combínanse a filosofía india, a bioloxía mariña do Pacífico e a literatura francesa. Por tanto, son os propios profesores os que crean os programas, sen depender de ninguén. É máis, os responsables da universidade obrigan aos estudantes a que no primeiro ano tomen os temas máis variados posible, a que xestionen os seus estudos ao seu gusto”, explica Martiartu.
En Evergreene non se fan exames e si algún alumno/a está interesado/a nunha materia moi concreta e consegue un titor/a que lle dea o visto e prace, pode obter varios créditos traballando pola súa conta. Os estudantes tamén colaboran coas prisións da zona, así como cos refuxiados. Como curiosidade, estudaron no mesmo, por exemplo, Matt Groening, creador dos exitosos debuxos animados Os Simpson, e Macklemore, cantante e músico de hip-hop.
Este tipo de centros educativos abertos e diversos recibiron reaccións adversas por parte dos partidos máis tradicionais da zona de Washington. “Hai quen di que é a universidade de lesbianas, punkies e hippys, pero de moitos lugares de EE.UU. a xente acode expresamente a estudar alí porque non ten parangón. Temos liberdade para elixir os campos que queiramos, e si falo de forma axeitada, a túa educación será perfecta”, cóntanos Laura Humprey, alumna de Evergreene, que participou no programa para coñecer Euskal Herria. En opinión de Martiartu, sería moi interesante dar a coñecer en que consiste o sistema educativo de Evergreen no País Vasco.
Basque Country study abroad programan parte hartu duten ikasleetako bi elkarrizketatu ditugu eta herrialde batek eta besteak eskaintzeko duenaz aritu gara.
Zer da Euskal Herritik gehien harritu zaituztena?
Laura Humprey: Harremanetan oinarritutako baloreak dituzuela: negozioetan, familian... Eta sozialki duzuen bizitza handia. Gehiena izan da ona, bi gauza ezik: jendea zaborra lurrera botatzen ikusteak min handia egin dit, eta sumatu dut atzerritarrekiko aurreiritziak dituela jendeak. Beharbada hemen AEBetan baino kultura dibertsitate txikiagoa dagoelako.
Stephano Garfield: Hemengo komunitate zentzuak zur eta lur utzi nau. Amaia [Martiartu] behin baino gehiagotan saiatu zen hori azaltzen, eta hona etorri arte ez dut ulertu. Jendeak Olympyan beste modu batean egiten du bizitza publikoa.
Ez da oso ohikoa hain egonaldi motza egitera etorri eta euskara ikasten ahalegintzea.
S.G.: Hizkuntza zaila da, baina ez nik uste nuen beste. Eta, zinez, ikasten jarraitzeko asmoa dut.
L.H.: Nik ere sorpresa hartu dut, zailagoa izango zela uste nuelako. Areago, esango nuke ingelesa dakigunok erraztasun handiagoa dugula euskara ikasteko, soinuak gurearen antzekoak direlako; gaztelaniarekin aldiz, alderantziz gertatu zitzaidan.
Zer iritzi daukazue Mondragoneko kooperatibei buruz? Egingarria ikusten duzue halakorik AEBetan?
S.G.: AEBetan ere badira kooperatibak, baina ez hemengoen tamainakoak, ezta hain esparru zabaletan ere. Sinesgaitza da nazioarteko merkatuan lehiatzen diren enpresek pertsonen harremanak zaintzea eta gaizki dabilen enpresetako bati guztiek laguntzea.
L.H.: Ni gehien harritu nauena da taldearen barruan langileak enpresa batetik bestera mugitzeko aukera izatea; eta bestea, soldaten ratioarena: kooperatibetan 1 eta 8 artekoa da, eta AEBetan 1 eta 300 artekoa izan daiteke. Evergreenen inguruan halakorik sor liteke, baina hortik kanpo zaila ikusten dut. Behar handiko egoera bat izan behar du jendea elkartu eta halako apustua egiteko, Cleveland-en bezala.
Zer ikasi duzue gugandik?
S.G.: Gauza asko! Guk bizi izandakoarekin alderatuta hain da ezberdina guztia: kooperatiben zentzua eta indarra, harremanen aldeko baloreak, hizkuntza baten aldeko lana... Adibidez, Emun enpresaren esperientziak eta elkarte gastronomikoek txundituta utzi naute.
L.H.: Stephanorekin bat egiten dut. Gauza bereziena hemen dituzuen baloreak dira. Eta oro har alderdi sozialak harrituta utzi nau: jendearekin aurrez aurre egotea, telefono edo internet bidez izan beharrean, oso arraroa da niretzat, baina oso gustuko dut. Ez dut etxera bueltatu nahi, han isolatuta bizi naizelako. AEBetan jendearekin denbora pasatzen dut, baina ez da kalitatezko denbora. Denbora hori hemen kalitate handikoa da.
Euskal Herrira itzultzeko asmorik baduzue?
S.G.: Bai, linguistikan interes handia daukat eta euskarari buruzko ikasketak sakondu nahi ditut. Izan ere, euskararena oso hizkuntza-egoera interesgarria da, kultura eta hizkuntza indartsuak dira eta oso lotuta daude. Datorren ikasturtean kontratu baten bidez bertsolaritzari buruzko ikerketa egiteko asmoa daukat Euskal Herrian.
L.H.: Hiru aste oso denbora gutxi da, baina niri balio izan dit Euskal Herriaz gehiago ikasi nahi dudala jakiteko. Jakina errepikatzea gustatuko litzaidakeela.
Lau mila karaktere ditut kontatu behar dudana kontatzeko. Esan behar ditut gauzak argi, zehatz, soil, eta ahalko banu polit, elegante, egoki. Baga, biga, higa. Milimetrikoki neurtu beharra dut, erregelaz markatu agitazioa non amaitzen den eta propaganda non hasi. Literarioki,... [+]
A UPV/EHU Palestina naceu co obxectivo de romper con todas as empresas e institucións israelís que están a levar a cabo un xenocidio en Palestina e traballan con ela. A impunidade de Israel provén das súas relacións políticas, militares, económicas, científicas e... [+]