Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Morre en París o mítico avogado Jacques Verges

  • Durante a guerra de liberación de Alxeria, Jacques Vergès, un dos grandes xuristas dos últimos cen anos, faleceu en agosto.
Louis Monier argazkilariaren erretratuan, Jacques Vergès Parisko bere bulegoan.
Louis Monier argazkilariaren erretratuan, Jacques Vergès Parisko bere bulegoan.

Conservou a LP ‘Verges 50’ de Lluis Llach? ARGIA ofreceulle un obsequio en abril de 1987, acudindo á oficina de París para entrevistar a Iñaki Uria e ao asinante desta crónica. Naqueles anos defendía a dous presos moi diferentes que causaban gran balbordo: por unha banda, o libanés de esquerda Georges Ibrahim Abdallah, que aínda está condenado pola presión de EEUU en Lannemezan, e por outro, o vello carniceiro de Lyon Klaus Barbie, que ía ser xulgado en Francia extradvertido de Bolivia. Como se contará a continuación, Jacques Vergès, falecido en París o 15 de agosto, tiña unha traxectoria moito máis impresionante que a que coñeciamos os novos xornalistas que eramos entón.

Hoxe fundouse na Terra de Tailandia en 1925, a nai profesora vietnamita, enxeñeiro, médico e cónsul que emigrou do Pai París e que cursou unha carreira política na coalición de esquerda Front Populaire. Jacques fixo a súa infancia na illa francesa de Reunión co seu irmán Paul, para despois regresar coa súa familia a París. E enseguida involucrouse en política.

Cando Hitler acendeu a guerra, entrou na Resistencia aos 17 anos, tras fuxir a Inglaterra e participar nas batallas de Italia. Desde entón sempre admiraría a De Gaulle. Afiliado ao Partido Comunista tras a Guerra Civil, pronto asumiu o protagonismo, tecendo unha rede de relacións moi cualificadas a nivel europeo. Presentándose sempre reuniano, coñeceu desde dentro o nacemento dos movementos anticolonialistas modernos, o de Indochina –que desde entón lle acompañaba o camboyano Pol Pot, que traería á súa terra unha especie de calamidade cos Jemeres Vermellos–, o de Palestina e sobre todo o de Alxeria.

Marchouse do PCF crendo que era demasiado cálido cos loitadores pola independencia de Alxeria: Na década de 1960 atoparémolo na defensa dos militantes do FLN. Ademais de defenderse, tomou por esposa a Djamila Bouhired, acusado de explotar con bombas un café en Alxer, condenado á morte, indultado por Vergès por De Gaulle.

Din que foi Vergès o que creou ou polo menos abriu defensa con fracturas (défense de rupture) nos xuízos de violencia política. Nesta táctica, o acusado non busca outra cousa que cuestionar ao propio Estado que xulga para aliviar o seu castigo. O número máis famoso deste tipo sería o caso de Burgos, poucos anos despois.

En relación co novo mando da Alxeria Independente, traballou varios avogados e xornalismo... En 1970 desapareceu nun deles. Non volvería saír á luz até 1978. Por onde andou?

Vergès non o aclarou nunca. Hai quen están convencidos de que tivo que afastarse de Francia por motivos económicos; un ex xuíz escribiu que tivo que esconderse baixo a ameaza do israelí Mossad; moitos cren que estivo en Cambodia á beira do seu compañeiro de mocidade, Pol Pot, durante o sanguento mandato dos Jemeres Vermellos.

Que un xogo é a xustiza

A ninguén lle sorprendeu ver a Vergès defendendo a militantes armados de esquerda, como George Ibrahim Abdallah, de Action Direct, Ulrike Meinhof e Klaus Croissant, avogado de Andreas Baader, que máis tarde gañou Ilich Ramírez Carlos, etc., pero na época da ocupación nazi.

Vergès argumentaba aos xornalistas que co seu traballo como avogado quería mostrar como o poder, o Estado, utiliza a xustiza como espectáculo. Barbie estivera en América do Sur durante moitos anos sen que ninguén lle deu un duro golpe de cabeza, e xusto cando estaba a piques de morrer para organizar un espectáculo democrático que Francia quería utilizar, sen ningunha consecuencia práctica, para que o entón presidente, François Mitterrand, aproveitase para dar leccións de democracia... cando el estaba máis preto da mocidade que da resistencia á colaboración.

Á marxe da múltiple lista de defensoras do Vergès, resumida pola Wikipedia en francés (gobernantes corruptos de África como Laurent Gbagbo, supostamente asasinou o xefe da casa o xardineiro alxerino Omar Raddad, finalmente absolto, que acabou de catolicismo e que negaba o holocausto de pensadores xudeus Roger Garody, o ex-politz-evišic, matou rapidamente. Dun home que é difícil xulgar.

Sobre a personalidade e a vida de Vergès existe un documental de gran prestixio, L’avocat da terreur, que tamén ten a súa versión en castelán, dispoñible en Internet. Ademais das seis biografías escritas sobre el, hai 31 libros asinados polo propio Vergès, o último deles De mon propre aveu (Niume), editado leste mesmo ano.

En 1992 Vergès publicou A Justice est un jeu, que explica a súa visión da xustiza desde o escepticismo, que podería dicir cínico. Do que se leu un non sabe si é un xogo de Xustiza ou é un xogo de Xustiza que debería dar en eúscaro. Na introdución escribiu a seguinte frase: “Rindo en desesperación”.

Para Vergès, trátase de “unha longa procura de Egia consensuada polos membros da gran familia forense, maxistrados sentados e de pé diante deles avogados defensores, avogados da acusación e policías, todos eles servidores honestos do deus Themis. (...) Unha cuestión é a loita entre dúas hipóteses convincentes: que o máis hábil gañe! Por iso a Verdade xudicial sempre ten un sabor un pouco amargo”.

Posuidor dun saber enciclopédico, coñecedor de moitas das principais políticas e políticos do século XX, amante da polémica, e tamén das boas roupas e puros, moi egolatra, maquiavélico, inexorable acusador do politicamente correcto... iso e máis era Jacques Vergès. Ah, e que bo actor!

Do mesmo xeito que noutros moitos ámbitos da vida, ou máis, porque o que se dixo nas salas de xuízo é tan importante como o que se dixo. Unha cousa é querer rebentar un asunto e outra conseguilo. Este sabíao.

En 2008 presentou o monólogo Serial Plaideur –facendo unha chiscadela á idea de serial killer– nun teatro de París. O 15 de agosto apareceu o cadáver na mesma casa e habitación onde faleceu Voltaire en 1778. Se iso non é até o final dominar o teatro...


Interésache pola canle: Nazioartea
Turquía prohibe 120 publicacións kurdas no tres últimas semanas
A Asociación de Editores Kurdos denunciou o pasado 22 de decembro que durante as últimas tres semanas as autoridades turcas han prohibido máis de 120 libros, revistas, xornais ou outras publicacións sobre kurdos.

Exército anticapitalista de Santa Claus

Copenhague, 18 de decembro de 1974 Ás doce do mediodía chegou un ferry ao porto, desde onde desembarcou un grupo duns 100 Santa Claus. Traían consigo un ganso xigantesco. A idea era facer unha especie de “Ganso de Troia” e, ao chegar á cidade, sacar por dentro os... [+]


A contaminación dos festivais das estacións de esquí alcanza o seu punto álxido
A falta de neve puxo en moitas estacións de esquí en condicións meteorolóxicas adversas, debido á situación de emerxencia climática. Pero a lóxica dalgúns para sacar o máximo proveito económico á paisaxe e á natureza segue aí, e a tendencia dos últimos anos é... [+]

2024-12-23 | Julene Flamarique
Vidalina Morais, agricultora e emprendedora
Normalizamos a presenza de tanques de guerra nas rúas sen estar en guerra
Vidalina Morais é presidenta de ADES, Asociación para o Desenvolvemento Económico e Social da comunidade de Santa Marta (O Salvador). “Máis aló deste papel, tamén son unha activista medioambiental, unha defensora dos dereitos humanos e unha muller campesiña; veño de... [+]

Gabonetan tokikoa eta sasoikoa kontsumitu eta, bide batez, Israelgo produktuak boikoteatu

Palestinarren genozidiorako Israelek erabiltzen duen arma nagusietako bat gosea da. Alde batetik, Gazara elikagaiak sartzeko debekuarekin, eta, bestetik, Palestinako elikadura-burujabetza ezabatuta.


O nome de Jack Daniel, por Nathan Green

Tennessee (Estados Unidos), 1820. Nace o escravo Nathan Green, coñecido como Uncle Nearest ou Tío Nearest. Non sabemos exactamente en que data naceu e, en xeral, temos moi poucos datos sobre el até 1863, data na que conseguiu a emancipación. Sabemos que a finais da década... [+]


Pamplona lerá durante 30 horas consecutivas os nomes dos 17.000 nenos palestinos asasinados por Israel en Palestina
A iniciativa levará a cabo o 28 de decembro na praza Baluarte de Pamplona/Iruña. Ás 11:00 da mañá, Yala organizou unha lectura de contos coa contacontos A diverxa Cris.

Fin da República Árabe Siria

O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]


2024-12-20 | Nekane Txapartegi
Asteriscos *, perigosos para o patriarcado

Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...

En Suíza,... [+]


Máis dun ano de folga contra a empresa Elon Musk
"Tesla non quere que os traballadores teñan dereito a dar a súa opinión"
É a primeira e única folga contra Tesla no mundo, que se está levando a cabo en Suecia a partir de outubro de 2023. Converteuse na folga máis longa que se levou a cabo en Suecia desde hai un século. A protesta foi impulsada polo sindicato IF Metall, xa que a empresa... [+]

Congo e cobalto
Para que estamos dispostos a seguir conectados?
Sérvenos para sacar este último retrato co crepúsculo. Ou o marianito que acabamos de pedir ao camareiro da barra de pago nun instante. E, caramba, no peto de atrás dos pantalóns que queren imitar aos Levi’s chegan perfectamente. O móbil tamén serve para iso. Entón, a... [+]

“Xa non somos os vosos monos”

A organización Centre Tricontinental describiu a resistencia histórica dos congoleses no dossier The Congolese Fight for Their Own Wealth (o pobo congoleño loita pola súa riqueza) (xullo de 2024, núm. 77). Durante o colonialismo, o pánico entre os campesiños por parte do... [+]


Fraudes dos medios de comunicación
Vídeo da CNN que libera ao preso sirio: denuncias de fraude
O vídeo mostra como a xornalista Clarissa Ward, líder internacional da cadea de televisión CNN, entra nun cárcere de Siria secreta e grávase o momento no que liberan a un preso.

2024-12-19 | Leire Ibar
Denuncian o "linguicidio" que se está levando a cabo en Francia contra as linguas minoritarias
Deputados de París realizaron unha rolda de prensa na que denunciaron a actitude de Francia ante as linguas minoritarias. Os últimos ataques contra as linguas minoritarias francesas provocaron protestas en Córsega, Cataluña e Martinica. O movemento Régions et Peuples... [+]

O caso de Mazan
20 anos de cárcere para o ex marido Dominique Pelicot e 50 violadores, condenados a penas inferiores ás pedidas polo fiscal
Dominique Pelicot foi condenado á pena máxima de prisión que se pode aplicar aos casos de violación; e en canto a outros 50 violadores, todos foron declarados culpables, aínda que as penas son inferiores ás que solicitaba o fiscal. O caso de Mazan, aberto por Gisèle... [+]

Eguneraketa berriak daude