Queres ser cidadán/a dun pedazo de cemento?
Augas internacionais, 1942. O exército británico estableceu unha fortaleza naval chamada HM Fort Roughs sobre unha hondonada a trece quilómetros da costa de Essex. A plataforma sobre as dúas torres tiña apenas 550 metros cadrados de superficie, pero durante a Segunda Guerra Mundial foi ocupada por un grupo de 150 membros da Mariña. Os últimos soldados abandonaron a plataforma en 1956.
O 2 de setembro de 1976, o ex comandante do exército británico Paddy Roy Bates tomou a plataforma Roughs Tower, proclamouse príncipe de Sealand e proclamou a soberanía do tramo de cemento. Ao ano seguinte, unha embarcación da Mariña Británica tentou expulsar á “familia real” de Sealand, pero os habitantes do Principado responderon cun disparo. O fillo de Roy, o príncipe Carlos I de Sealanda, Carlos I, foi levado aos tribunais, pero o tribunal de Chelmsford anulou a causa alegando que o ataque se produciu fóra das augas británicas.
En 1978, con Bates ausente, Alexander G. O “primeiro ministro”, Achenbach, apoiado por un grupo sealandés, tomou a fortaleza pola forza. Bates preparou o contraataque: conseguiu un helicóptero, recuperou o principado e cualificou aos rebeldes de “prisioneiros de guerra”. A maioría deles foron liberados ao finalizar o conflito, pero o avogado alemán Gernot Pütz foi declarado traidor e detido. Un diplomático alemán da embaixada de Londres tivo que facer de intermediario para liberar a Pütz. Aínda que Achenbach e os seus seguidores no exilio seguiron proclamando que eran membros do goberno legal de Sealand, aos ollos do príncipe, este foi outro gran triunfo na gloriosa historia de Sealand.
Na década dos 90, para redondear o esperpento, un ex garda civil español irrompeu na curta e zumenta traxectoria do diminuto país. Francisco R.T. montou a embaixada de Sealand na cara rúa Serrano de Madrid e proclamouse rexente. Formou un grupo de axudantes, deulles cargos diplomáticos, puxo matrículas diplomáticas falsas aos seus coches, aparecía sen invitación en festas de auténticas embaixadas... Vendeu miles de pasaportes a un prezo que oscilaba entre os 9.000 e os 55.000 dólares, así como títulos de nobreza. En 1997, cando se disolveu a rede e detivéronse aos seus responsables, Sealand contaba con 160.000 habitantes, polo menos en base ao seu número de pasaportes.
En 2007 o Principado foi posto á venda a través da axencia española Inmonaranja por un importe de 750.000 millóns de euros. A súa experiencia coa “embaixada” española non foi suficiente.
Ata que aparece un comprador, na actualidade, o Principado ofrece títulos nobiliarios e unha ampla gama de produtos de merchandising na páxina web que se anuncia con maiúsculas nun lateral da plataforma www.sealandgov.org.
Eraispenaren aldeko elkarteek manifestazioa antolatu dute larunbatean Iruñean. Irrintzi Plazan manifestazioaren deitzailea den Koldo Amatriarekin hitz egin dugu.
En 2017, Indonesia e Holanda asinaron un acordo para devolver o patrimonio roubado polo país europeo a causa do colonialismo durante tres séculos. O responsable indonesio do proceso de devolución, Gusti Agung Wesaka Poxa, explicou que este acordo "foi importante para demostrar... [+]
Grecia 1975. O país comezou o ano como república, tres semanas antes, no referendo do 8 de decembro de 1974, despois de que os cidadáns decidisen o fin da monarquía.
Unha década antes, en 1964, cando morreu o rei Pablo I, o seu fillo Constantino tomou o trono aos 23 anos.
... [+]
Por razóns pedagóxicas ou metodolóxicas, os historiadores tendemos a fragmentar e dividir en prazos os períodos históricos do pasado. Hai épocas tradicionais que todos coñecemos (Prehistoria, Antigüedad, Idade Media, Idade Moderna e Contemporánea), pero tamén varias... [+]
Copenhague, 18 de decembro de 1974 Ás doce do mediodía chegou un ferry ao porto, desde onde desembarcou un grupo duns 100 Santa Claus. Traían consigo un ganso xigantesco. A idea era facer unha especie de “Ganso de Troia” e, ao chegar á cidade, sacar por dentro os... [+]