Cando fun nomeado director de ARGIA, naquela distancia de 2002, máis dun preguntoume si tiña que darme o parabén ou o pésame. A verdade é que me asustou, aínda que fose entón subdirector, porque o cargo de director caera dun lado a outro. Pero había que afrontar a nova tarefa con coraxe e convicción, e eu contestaba “parabén, por suposto” a esa picadura de broma. Un dos meus medos era si aquel proxecto que se creou en 1919 esgotaríase coa miña dirección. Que cargamento!

E despois de doce anos, vou deixar contento de ser director de Argia. Quitando unha carga de encima e preparando outras para botarse aos ombreiros. Unha ducia de anos son máis que suficientes para estar nun posto así, os novos ventos son imprescindibles, sobre todo nas ocupacións de alto nivel. Vaiche con forzas e novas ideas que nos beneficiarán a todos.

Para a miña tranquilidade, ademais, a nosa revista segue aquí, sendo unha referencia clara no ámbito da comunicación vasca, tanto en papel como en Internet. E fecheiras á vez. A pesar de que como equipo e proxecto estamos máis reforzados que en 2002, a crise fíxonos volver ao noso apuro habitual, despois de moitos anos nos que os raios da prosperidade tocáronnos un pouquiño.

Comezamos en Internet en Argia en 1997. En 2002-2003 non viamos solucións ao buraco económico xerado na nosa caixa polo novo soporte e houbo que preguntarnos con rigor: “Imaxinamos o noso proxecto de comunicación sen Internet?”. E a resposta foi que non, moi clara. Entón non había máis remedio que seguir adiante.

Unha década despois, aínda non se aclarou o cambio de negocio que trouxo Internet, pero vese moito máis claro que entón que quen quere estar na punta da comunicación ten que estar aí tamén. Para o xornalista, ademais, as posibilidades multiplícanse. Na época na que se anuncia a morte da prensa de papel, traballaremos para que non sexa así. No papel, tamén se manterá o que mantén unha información elaborada e de calidade, e na medida en que se afaste da cotidianeidad poderanse ter máis oportunidades. O día a día, cada vez máis, está en Internet. O noso Semanario está ben situado, á marxe do bulebule cotián da información, ofrecendo ao lector unha información elaborada e comprometida para que este tamén a devore con outra calma. Argia.com é a nosa ferramenta de día a día, e aí si, ano tras ano, tomamos e seguiremos asumindo retos máis fortes.

Seguirei traballando como XORNALISTA nesta casa e terei traballo: Internet, as novas tecnoloxías e as redes sociais obrigan ao xornalista a adaptarse hoxe en día, e o que non faga farao con afán. Iso si, non nos sorprenda sen máis a onda da ferramenta e a tecnoloxía, porque, como sempre, o contido é o realmente importante. O lector, o espectador, asóciase a un bo contido. Onde está iso? Un pouco en fontes, en formación, en libros, na rede, na rúa... E, sobre todo, na independencia do xornalista. Vale, é un mal –algúns din o mito–, pero hai que buscalo. Eu, polo menos, tenteino, tanto como director como xornalista. Así seguirei, entre outras cousas, nesta páxina, a menos que o novo director indíqueme o contrario.

Estitxu Eizagirre, redactora xefe, será a nova directora de Argia. Deséxolle a maior das sortes nesta tarefa e que teña claro que vai contar coa axuda de todo o equipo.