Os máis escépticos advertiron de que se trataba dun teatro, que a empresa Nuclenor anunciara o peche da central nuclear de Garoña para presionar ao Goberno de España, o novo sistema fiscal que este quería implantar no sector enerxético. En concreto, un mes e medio antes da data de peche definitivo, os responsables da central manifestaron a súa vontade de continuar coa actividade. E deixaranllo.
De feito, nesta obra Nuclenor conta cun apoio inestimable (é dicir, as empresas enerxéticas Iberdrola e Endesa). Por unha banda, o Goberno español ha posto alfombra vermella a Garoña, porque sabemos moi ben a política do pp nesta materia, e deseguido o ministro de Enerxía, José Manuel Soria, adiantou que é unha "boa noticia" que a desolada central de 43 anos siga funcionando. Doutra banda, o Consello de Seguridade Nuclear (CSN) deixou claro, unha vez máis, en que criterios toma as súas decisións. Unha organización totalmente politizada –os partidos políticos elixen ao cinco membros do Consello: Dous do PP, dous do PSOE e un de CIU, e sendo pronuclear –os membros ou asociados a empresas eléctricas nucleares–, sempre apostaron por prolongar a actividade de Garoña –así o resolveu o Consello en 2009, a pesar de que a central non cumpría os requisitos anteriormente esixidos e recomendou a prórroga o ano pasado, antes de realizar as “probas de tensións” esixidas pola Unión Europea.
Tampouco lles viría mal o empuxón dos lobbies pronucleares, xa que o ano pasado, cando se debateu a ampliación da central, ameazaron con que o prezo da electricidade subise un 10% máis ao mes que Garoña, pero os grupos ecoloxistas lembráronnos que é unha central de baixa potencia, que só produce o 1,3% da electricidade do Estado e exporta o seu cuádruplo á Portugal e Marrocos.
Pola contra, son moitas as razóns polas que se suspende a actividade da central. O debate vai máis aló da enerxía nuclear, xa que Garoña é unha central caducada desde hai moito tempo (1970, a máis antiga de España): Aínda que Nuclenor díxonos que “grazas ás novas tecnoloxías fóronse transformando, mellorando e modernizando os compoñentes”, Alberto Frías, membro do grupo Araba Sen Garoña, díxonos claramente: “O envase do reactor non se pode cambiar e o esencial é iso; é como tentar conseguir un BMW cambiando a carrozaría de Seiscientosa (…) É un problema estrutural: Garoña non puido reparar a corrosión intergranular e cada vez ten máis defectos, inaceptables”. Un exemplo diso son os “accidentes de seguridade” que recoñeceu a propia central. Pero non queren deixar que se xubilen.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]