É sabido que gran parte do CO2 que emitimos é absorbido polos mares e océanos. Parte deste dióxido de carbono absorbido transfórmase en ácido carbónico, pero grazas a outros elementos mariños unha porcentaxe elevada deste ácido neutralízase ou, o que é o mesmo, non inflúe no mar.
Con todo, non é así no Océano Ártico. Por unha banda, a cantidade de auga doce que se está derritiendo polo desxeo e, por outro, no verán, leste mesmo desxeo provoca un aumento do tamaño do océano, o que provoca unha maior absorción de dióxido de carbono.
Desde 1960 até a actualidade, o pH das augas do Ártico reduciuse en 0,02 por década, e aínda que non se coñecen completamente as consecuencias, crese que algunhas especies están en perigo de extinción, sobre todo as de esqueleto exterior, como as corais. O investigador noruegués Richard Bellerby considera que o que está a suceder é irreversible.