Melodía: Que Iparragirre é avila.

Puxestes o peto
na dieta tratando de engordar con
ouro, cunha perna curta e vós cun
pé coxo.
Miguel, Roberto,
Yoli gravata,
bolso, birlos ensanguentados.Tomarei unha
maza na man e
dareivos o KAN!

Canto cobraban cada vez os
lugares de reunión e os días que
se celebraban, os
amigos que se reunían?
Unha mirada ás
cousas que desciframos
tres pinceladas.
Imaxínache cantos son
os que non sabemos.

Son acusados amigos dos
xuíces?
A xustiza é unha palabra estéril, a rabia
é un dereito.
Que mundo? Que vida?
Estamos tolos polo
exemplo de Navarra:
Onde é delito falar
e roubar libremente.