Ur handitan
Hainbat estreinaldi pilatu dira denbora laburrean antzerki zalearen agendan: Soinujolearen semea ekoizpen handiko erronka izan da, narrazio lan bat abiapuntu duena; Publikoari gorroto obrak teatroa bera izan du hizpide estetika jostagarri bezain bortitzean, aspaldiko partez euskal idazle batek paperean sortutako teatro-lan bat taularatuta nolabaiteko justizia poetikoa eginez; Ttak teatroaren Ta oain ze? lanak aurrekontu txikiagoarekin era guztietako zirkuituetan kalitatezko lanak egin daitezkeela ekarri digu gogora, aktore lanetik sortutako testu batekin; Hitzak-ek genero bortizkeriaren gaia ekarri digu berriki hizpidera, molde sinboliko eta poetikoan; bestelakoa da, berriz, Su txikian lanaren kasua, zeinean hainbat testu izan dituzten abiapuntu, saiakeraren arlokoak oraingo honetan.
Beraz, ur handitan dabilkigu euskal teatroa azkenaldian, zentzu onean. Arriskatu beharra dagoelako. Eskaintza anitzak sor dezakeelako soilik ikuslego kriteriodun bat. Aipatutako lanek teatro mota ezberdinak ekartzen dituzte gogora, eta hori da agian euskal zalegoaren parte batek sarritan pentsatu eta gutxiegitan adierazi duena: euskaraz teatro mota ezberdinak ikusteko aukeraren beharra. Zentzu horretan proposamen berri bat dakarkigu Glu-Gluk ekoiztutako Su txikian lanak ere, beste estilo batera gerturatuz zeharo, teatro dokumentalaren koordenatuetan kokatuz batez ere. Azpeitiko antzerki jardunaldietan estreinatu zen; aretoaren ezaugarri tekniko eskasak kontra bazituzten ere gogotsu atera ziren zazpi aktoreak oholtzara. Formatu txikiko bertsioa eskainia zuten egun batzuk lehenago herrian bertan.
Imanol Muruaren eta Jesus Egigurenen liburuak izan dituzte oinarri, besteak beste. Asko da, beraz, denbora laburrean kontatu beharrekoa, publikoari laburtu beharreko kronologia eta entziklopediarik gabeko historia. Apenas egongo da sentimendurako eta emoziorako tarterik, ez bada norberak eman lezakeena; hain dira ugariak herri honek burutik aburura izan dituen bizipen pertsonal eta kolektiboak.
Aktore batzuen azalean berehala ezagutuko ditugu etxeko telebista baino ikusiagoak ditugun politikari euskaldunak, hainbat elementuk lagunduta: proiekzioetan irakurri beharreko testuek eta albistegi zatiek informazio ugari helaraziko dute, Mursegoren musikak eta bestelako soinuek eta audioek ekarpen handia egingo diote akzioari. Ikus-entzunezko dokumental bat ikustearen gisakoa izan daiteke antzezlana, eta ikuslea ere era horretan posizionatu beharko da agian: ‘urruntzearen’ teknika gogoan, ariketa arrazionala egin beharko du, jasotako informazioaren aurrean posizio bat hartuta.
Ur handitan sartu dira Su txikian-eko egileak, gaiari eta antzerki motari dagokionez. Zentzu horretan eztabaidaezina da agertutako ausardia, eta Galder Perez zuzendariak proiektua aurrera ateratzeko erakutsi duen kemena. Ondo datorkigu gogoratzeko antzerki mota ezberdinak behar ditugula, Euskal Herriaren historiari erreparatuta teatro dokumentalak ere leku bat izan lezakeela. Hortik aurrera ikusleon esku dago iritzia edukitzea eta ematea, antzerkiari buruz, agertutako edukiei buruz. Teatroaren itsaso honetan behar ditugu marinelak, baina ikusleoi dagokigu igeri egitea. Edo itotzea. Edo arrain bilakatzea.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
.jpg)
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]
O outro día, mentres repasaba a famosa serie de televisión The Wire, chegou unha escena que me lembrou a desesperación. Alí, a dirección do diario The Baltimore Sun reuniu aos traballadores e avisoulles dos cambios que se aveciñan, é dicir, dos despedimentos e dos... [+]
A cultura consumista que vivimos, manda a todo usuario a un goce desmesurado. Como di Slavoj Zize, Goza do teu fetiche, converteuse no rudo mandato da hiper-modernidade. O goce actual leva a cabo a través dos dispositivos tecnolóxicos existentes para ocupar o lugar do... [+]
Unha pantasma atravesa as cociñas: As pantasmas de Carlos.
Karlos non se presentou ao Master Chef Celebrity. Tras analizar o seu patrimonio culinario, ten moi claro que non vai superar a selección dos seus adversarios. De feito, a Academia da Gastronomía e os medios de... [+]
En 2018 apaguei as redes sociais e a maioría das comunicacións dos dispositivos para tentar controlar onde centrarme na vida. Cada día sigo nesa tarefa, á luz da polilla, porque a miña curiosidade busca constantemente información fresca que me axude a entender a realidade... [+]
Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]
O novo mandatario sirio retirou a man ao peito do ministro de Exteriores alemán, a ministra, e negoulle o apertón de mans. Amablemente, Annalena Baerbock sofre un desprezo. Antes, o sirio Ao-Golani tendeu a man ao ministro de Exteriores francés, Jean-Noel Barrot, e... [+]
A mañá de ano novo é o título dunha redondez creada por Joxe Ansorena, irmán do noso avó Isidro, para que os txistularis tocasen polas rúas durante a mañá do ano novo. No aire desa melodía, iamos recollendo os restos da noite, como os camións do lixo. Unha vez, un... [+]
Gritabamos “Ano novo, que nos trae?”, á volta da primeira noite do ano, aos prematuros que cruzabamos polo camiño. Esperando aos poldros, borrachos, nós. E como aínda non había runner nin selfie, atopariamos á maior parte dos rusos que saíran para botar abaixo os... [+]
Donald Trump tomará de novo posesión do seu cargo o próximo 20 de xaneiro e volverá exercer o cargo de presidente de EE. Si no anterior mandato, 2017-2021, mostrouse pouco vergoñoso na toma de decisións, neste mandato eliminará eses escasos complexos e fará o que queira,... [+]
A consecución da Selección de Euskadi foi, sen dúbida, un logro histórico. Pero se queda niso, para moitos vascos –eu tamén, porque son navarro– será o día máis escuro e triste. Despois de gozar da alegría e a calor dos primeiros días, volvamos á realidade.
De... [+]
Os profesores de audición e linguaxe (PDI) e logopedas son profesores especialistas que traballan tanto na escola pública como na concertada. Entre as súas funcións está a atención directa ao alumnado con dificultades de linguaxe e comunicación, pero tamén o... [+]