Formamos o noso grupo no inicio da solidariedade con Aurore Martin, membro de Batasuna. Os primeiros pasos démolos en contra da Euroorden, coa mobilización máis rápida e ampla da historia. Aquela manifestación pola paz tivo lugar o 10 de decembro de 2011. A convocatoria atraeu a máis de 4.000 persoas ás rúas de Baiona. A continuación deixaron en paz a Aurore Martin, por dicilo dalgunha maneira. Con todo, era a época da Conferencia de Aiete e xurdiron novos debates no grupo ao redor da paz. Grazas aos debates internos e aos cursos de formación, decidimos crear un movemento: O Camiño de Paz. Este grupo de paz de Iparralde está formado por persoas de diferentes partidos políticos, sindicatos, asociacións e movementos sociais.

A situación en Ipar Euskal Herria non é a mesma que en Hego Euskal Herria. Aínda que aquí esteamos os vascos, para unha parte da sociedade os vascos non existen, si non como manifestacións do folclore. Con todo, non hai límites ou tanta división entre os vascos –os nacionalistas– e outras partes da sociedade, xa que a loita armada ha feito menos dano aquí.

O mes pasado o ministro francés do Interior, Manuel Valls, relacionou a petición da Colectividade Territorial con ETA e, posteriormente, a detención de Aurore Martin e a súa expulsión a España. Estes feitos conmocionaron a numerosos sectores da nosa sociedade. A maioría de electos de todos os partidos políticos, tanto en Euskal Herria como en Francia, chamaron ao Goberno francés a participar no proceso de paz. O non e a actitude do Goberno francés han comprometido a moita máis xente a favor do proceso de paz.

Tras a creación do movemento Bake Bidea, á manifestación organizada por Herrira reuniuse moita xente para denunciar a situación dos presos políticos. Naquela ocasión xuntámonos 15.000 persoas en Baiona. Este tipo de manifestacións non tiveron até agora o éxito desta última. Proba diso é que, por primeira vez, a adhesión da sociedade vasca a favor dos presos mencionouse nos medios de toda Francia.

En Ipar Euskal Herria nunca se conseguiu un movemento como o que se está traballando na actualidade. Iso xerounos grandes esperanzas aos membros de Bake Bidea. Aínda que, en verdade, queda moito traballo por facer. Haberá que traballar moito para que no futuro o Goberno escoite a nosa opinión e recoñézaa aínda máis, sobre todo ao Ministerio do Interior que dirixe Manuel Valls.

Con todo, non perdemos a esperanza. A pesar de que o movemento é novo, os últimos acontecementos converteron o Camiño de Paz nun referente en Iparralde en canto ao proceso de paz. Agora queremos ampliar aínda máis o movemento, tendo en conta a diversidade da sociedade, co fin de ampliar o grupo. Nese sentido, debemos utilizar as palabras do último comunicado de ETA para construír unha paz duradeira en Ipar Euskal Herria, tamén no conxunto de Euskal Herria.