A estratexia do Goberno de España de non dicir si revalorizará as pensións xerou un debate público e un aumento das mesmas. Si revalorizáseo, asumindo unha diferenza que oscila entre o 1% e o 3,5% do IPC, tería que pagar 5.000 millóns de euros máis. O diario O País opúxose á revalorización nas editorial “Pensións políticas”. O incremento das pensións en valor segundo o IPC sería “un erro” segundo o diario: “Porque ese custo –5.000 millóns de euros- non se pode aceptar (…), sería prexudicial aplicalo na actual situación orzamentaria”.

Non compartimos a rotativa madrileña. Inxectan aos bancos miles de millóns de euros e a outras partidas que, aínda que non son obrigatorias, como o gasto militar, apenas se viron recortadas. Redución do número de Forzas Armadas (130.000), eliminación dos grandes contratos dos Programas Especiais de Armería, eliminación da I+D militar e diminución da presenza exterior das Forzas Armadas españolas. Estas son algunhas das medidas que aforrarían até 7.000 e 8.000 millóns de euros e porían en bo camiño o pago das pensións, e axudaríannos a saír do endebedamento e do déficit público. Son aceptables a inxección de diñeiro aos bancos e eses gastos militares?

Si atopásemonos/atopásemosnos nunha situación especial, si diminuísemos os gastos que xeran os bancos e os militares, seguro que os pensionistas estarían dispostos a sacrificar. Pero mentres isto non se faga, é xusto que os pensionistas reivindiquen o que lles pertence: aumentar as pensións no 3,5% previsto.