En bicicleta.
Lonxitude: 16,4 km.
Tempo ascenso: 3-5 horas.
Desnivel: 872 m.
Dificultade: Medio,
camiños estreitos.
Seguindo o camiño que sobe xunto ao río Leziza, coñeceremos a Pena Branca e a súa contorna, nun percorrido en bicicleta. Hai suficientes sombras, por iso é moi recomendable facelo no verán.
No pobo de Dorrao tomamos a pista que vai a San Pedro. Sempre seguiremos até terminar xunto a unha borda (4,39 quilómetros). Ao final da pista, subiremos por un camiño que pasa por unha barreira de porta.
Vemos un cruzamento nunha curva cara á dereita; nós subimos á dereita coa curva. Enseguida chegamos a un prado (6,40 quilómetros) e subimos polo carreiro que veremos á dereita. O camiño amplíase. Saímos do bosque e chegamos a un valo.
Tras pasar o valo como sexa posible, dirixirémonos cara ao collado que temos diante. Unha vez alí, antes de descender en liña recta, podemos virar á dereita si desexámolo, realizando un pequeno percorrido de cinco minutos para chegar á Pena Branca. Pola contra, descenderemos recto até atoparnos cun camiño. De aí á dereita pasamos xunto á balsa de Fonte, e entramos na pista que vén do porto de Lizarraga. Viramos á esquerda e viramos ao oeste despois de varias costas. Aquí terminamos a pista e entramos nun sinxelo camiño para a bicicleta. Na última parte, antes de subir a Beriain, teremos que subir algunhas duras ramplas. En total, 16,44 quilómetros.
Saída: Munarriz (910 m).
Desnivel: 355 metros ao Treku e 582 ao Berian.
Dificultade: Fácil.
Duración: 2h 20’ Trekura e 5h a Beriain.
Auto: No pobo.
O camiño que vén de Munarriz é longo, pero non hai grandes pendentes. Un percorrido no que poderemos gozar de diferentes paisaxes, cada vez máis bonitos.
Na parte superior do pobo tomamos unha pista que pasa xunto ao cemiterio e enseguida pasamos unha porta langa. Seguimos pola pista e na parte superior, tras outra cancela, termina a pista (30 minutos). Seguimos por un camiño á dereita até chegar a outra porta. Unha vez superada esta, tomamos o camiño que vai á dereita, ao dez minutos, viramos á esquerda e saímos á pista que vén de Urdanoz. Entón viramos á esquerda.
Na pista descenderemos por uns 40 metros cara á balsa de Erna e tomaremos a senda que hai á dereita tras unha barreira. A senda discorre pola parte superior dun hayedo, desaparecendo de cando en vez, pero sempre na mesma dirección. A dez minutos da pista atopámonos co límite de pedra de Goñi. Alí, debemos buscar e pasar pórtaa barreira que hai na fronteira. Despois, continuaremos recto ata que atopemos un gran camiño. Viramos á esquerda neste amplo camiño. Despois dunha balsa atopámonos cunha cruz que viramos á dereita e enseguida situámonos na ermida de San Miguel.
Chegamos á ermida e viramos á esquerda, despois de dez minutos pasamos unha barreira e tal e como se indica na ermida debemos dirixirnos á dereita. Ao principio iremos xunto ao portillo e logo descenderemos por unha pequena pendente entre o hayedo. Seguindo recto pola parte inferior, entre as pedras tomamos a sa que sobe. Enseguida entramos nunha pista con dúas abrevaderos para animais que nos conducirá a un prado cunha balsa. Pasamos pórtaa e polo camiño entre a abrevadero de arriba e a balsa subimos á beira. Seguindo por esa aresta fácil e bonita, subiremos ao Treku (2 horas e 20 minutos).
Desde o Treku veremos claramente a pista que vai desde o Porto de Lizarraga cara a Beriain. Para chegar a Beriain, debemos seguir pola parte superior desta pista. Unha vez na outra beira, cara ao norte, pasamos a barreira e comezamos a descender. Ao principio, despois da cancela, e despois, como indican as cheas de pedra, camiñando lentamente cara á esquerda. Pasamos pola Pasarela do Diaño e chegamos á pista que viamos desde o Treku. 2 horas 35 minutos.
Esta pista vira cara ao oeste e convértese nun suave camiño. En 25 minutos chegaremos ao centro de Euskal Herria, e desde alí, noutra hora, chegaremos á cima de Beriain (1.492 m). Total cinco horas.
Saída: Ihabar (445 m).
Desnivel: 810 metros até Idoitxiki e 1.047 metros até Beriain.
Dificultade: Fácil, moi claro.
Ascenso: 1h 35’ Idoitxikira e 2h 30’ Beriain.
Auto: No pobo ou na pista, pero na pista hai pouco espazo.
O porto de Irañeta é un camiño fácil e bonito para subir a Beriain. Pasa por un precioso hayedo e pareceranos bonito na parte alta.
Saíndo do Val, veremos un sinal que indica Camiño de Zalduondo na cruz que pasa polo túnel baixo do ferrocarril e a autovía. Iremos polo camiño que nos indique.
Enseguida terminamos o asfalto e entramos nunha pista. Nada máis comezar a pista, veremos unha cruz tridireccional. Seguimos recto e pronto pasamos xunto a un depósito de auga.
A dez minutos do pobo chegamos a un cruzamento. Alí hai aparcadoiro para dous ou tres coches. Nós viramos á dereita pola pista e seguimos a pé outros vinte minutos.
Aproximadamente 30 minutos despois de partir, atopámonos cun novo cruzamento, seguimos por grandes camiños, volvemos virar á dereita e seguimos pola pista durante outros quince minutos.
Nunha curva á esquerda comeza un amplo camiño en liña recta e ascendente, que é o que tomamos. Apértase enseguida e a medida que se vai á dereita convértese nun camiño forestal. Cruzamos unha barreira e unímonos ao camiño que vén de Irañeta.
Subindo polo camiño ben indicado, estaremos no pescozo de Idoitxiki ao redor de tres cuartos de hora. Na parte esquerda do pescozo atópase o monte Idoitxiki (1.255). Para ir a Beriain, viramos á dereita, por detrás da montaña. Realizaremos un percorrido total de dúas horas e 30 minutos.
Goldatz talde feministak antolatua, ortziralean, urtarrilaren 3an, Jantzari dokumentala proiektatuko dute Beralandetan (17:30ean) eta biharamunean, urtarrilaren 4an, Berako bestetako tradizioak aztergai izanen dituzte Maggie Bullen antropologoarekin leku berean (10:30).
Ander Magallon, Mikel Irure eta Xabier Jauregi Metropoli Forala saioan egon dira maskulinitate berrien inguruan mintzatzen.
Ander Magallon, Mikel Irure eta Xabier Jauregi Metropoli Forala saioan egon dira maskulinitate berrien inguruan mintzatzen.