O parto prematuro é a principal causa das enfermidades e das taxas de mortalidade prenatal. Canto máis temperán sexa o recentemente nado, maior risco de ter problemas (ver táboa).

Na actualidade, as técnicas de reprodución asistida incrementaron considerablemente a taxa de embarazos múltiples. En case o 45% dos embarazos que se obteñen con estas técnicas prodúcense xemelgos e nun 7% triplos ou máis. As técnicas de reprodución asistida e o avance na idade maternal son as dúas principais causas do aumento dos embarazos múltiples na actualidade.

As taxas de prematuridad varían entre países. No Estado español, por exemplo, a cifra oficial sitúase no 9%, mentres que en EE. A pesar da gravidade do problema, a taxa de prematuridad apenas variou nos últimos dez anos. Historicamente, todos os intentos e esforzos realizados para reducir a prematuridad foron decepcionantes. A diminución da actividade da nai, o descanso na cama, o tratamento médico para reducir as contraccións do útero e a terapia con antibióticos foron algúns dos tratamentos máis utilizados, pero non tiveron éxito.

Ultimamente producíronse avances importantes na prevención da prematuridad. As liñas de investigación foron basicamente dúas: por unha banda, os ensaios realizados en mulleres embarazadas que tiveron algunha vez un fillo prematuro. A muller que tivo un parto prematuro tamén correrá un risco maior de que o seguinte parto sexa tamén prematuro.

Estudos realizados con este grupo de embarazo demostraron que a administración de proxesterona á nai a partir das 16 semanas de xestación reduce nun 35% o risco de repetición da prematuridad. A proxesterona non ten ningún efecto colateral, nin para a nai nin para o bebé.No
caso dos embarazos múltiples, a proxesterona non achega ningún beneficio.

Doutra banda, realizáronse ensaios con mulleres embarazadas con pescozo uterino abreviado. Nestes estudos mediuse o pescozo uterino da embarazada mediante ecografía vaxinal ao redor da semana 20 de embarazo. O grupo de mulleres tratadas con Proxesterona reduciu un 45% a súa taxa de prematuridad e un 43% a súa taxa de morbimortalidad perinatal. No caso dos embarazos múltiples, a proxesterona tampouco achega ningún beneficio neste grupo.

Con esta evidencia científica, deberase ofrecer un tratamento preventivo mediante proxesterona a aquelas mulleres embarazadas que teñan un fillo precoz, así como a aquelas que teñan un pescozo uterino abreviado na medición mediante ecografía vaxinal.Aínda queda moito camiño por
percorrer para erradicar a prematuridad, pero estes avances son alentadores e esperanzadores, xa que ofrecen ao xinecólogo unha ferramenta fácil e segura.

Segundo un recente informe médico, a aplicación do pesario en mulleres con pescozo uterino abreviado reduce a prematuridad, pero requírense máis estudos para verificar estes datos.