Velaquí un opinador xeral.
Todas as miñas opinións son provisionais. Como os bertsolaris, pór o tema e tiralo. Case todo o que podo dicir é un verso, pero non son capaz de escribir dous folios sobre case nada.
Por iso quéntanche os oídos?
A quen está aliñado cústalle moito discutir con quen non está aliñado, e eu nestes anos dei seis votos diferentes. Si a isto engadimos que o que ten un 1% de desconformidade neste pobo considérase vendido na outra beirarrúa...
Falar de literatura e paz!
Literatura? A moi pouca xente interésalle moito, pero á maioría non lle importa nada.
Os debates ao redor dos Premios Euskadi non eran como as guerras mundiais?
Paréceme ridículo gastar tanta forza para un pastel tan pequeno. Menos mal que Sarrionandia rompeu os esquemas, porque si che digo que vin participar no Premio Nacional de España a un que se negou a ser finalista do Premio Euskadi...
En nome da ética xornalística, ordenaríache deixar de sacudir trapos vellos e falar da vellez, tema central da túa última novela!
A sociedade, máis que o medo, aborrece o envellecemento. Non pode ser vello, ninguén quere ser vello, e é patético o que facemos para rexuvenecer a imaxe a partir de certa idade. Fáltanos ideoloxía sobre o envellecemento.
“Envellecemos, e non nos conformamos...“, está de moda unha nova versión?
Feixe a proba: aparencia, di ao teu igual que parece máis novo e o 100% cree e agradécecho. Desde cando a palabra “vello” ten connotación negativa? Antes non estaban os maiores dunha idade na cima da sociedade?
E ti a piques de cumprir 65 anos e aínda sen traballo fixo!
Pero hoxe en día, quen ten un traballo fixo e seguro? Terminei 3 Marías porque da mañá á noite volvinme mileurista. Sei que este é o prezo da liberdade. Sei que estas angustias son as que lle impiden vivir en liberdade.
Eu pensaba que para un escritor a liberdade era que ao presentar o libro aparecesen teorías que ninguén entende.
Un escritor non sabe o que fixo, senón o que quixo facer. Por iso, en lugar de tirar tantos sermóns, deixemos os nosos traballos en mans da xente, e que os lectores digan si o que fixemos vale a pena ou non.
As vítimas creadas polo PAI non son só docentes funcionarizados grazas ao proceso de estabilización provocado pola Lei do PAI, senón moito máis. A algúns se lles deu unha certa visibilidade mediática como consecuencia do recurso interposto por Steilas, pero a maioría... [+]
Nas últimas semanas estamos a ler "propostas" para a recuperación da liña ferroviaria Castejón-Soria e o mantemento da estación de tren de Tudela na súa localización actual, ou para a construción dunha nova estación de alta velocidade fóra do centro urbano coa escusa das... [+]
Ano da Guerra, ano da mentira!
Así o di a frase e así o corrobora a realidade.
Ante a situación de guerra no mundo e en Europa, o seu constante repunte e as posibles consecuencias que iso tivo e terá en Euskal Herria, o pasado mes de decembro varios cidadáns reunímonos... [+]
A restauración das características naturais da praia de Laga iniciouse hai tres décadas e continúa sen interrupción na restauración graduada a contrarreloxo.
Laga (Bizkaia) é un espazo excepcional, moi significativo desde o punto de vista natural e social. Trátase dun... [+]
Despois de tantos anos de loita por iso, 34 anos, precisamente, estamos moi contentos pola decisión que se tomou hai uns días, o 28 de decembro, día do Inocente, en Pamplona, na asemblea que organizou a Federación Internacional de Pelota Vasca. Porque ben, en diante teremos... [+]
Jar gaitezen 2025erako proposamen politiko gisa, Espainiako Auzitegi Kolonialaren (AN) epai guztiak berrikusten hasteko eta makila bakoitzak bere belari eusteko.
Unionismoarekin lerrokatutako alderdi, sindikatu eta gizarte-erakunde gehienek, eta ez bakarrik horrela... [+]
