...txin txin, o son do diñeiro..." A outra vez ouvino no bar. Anécdotas que se dan en horas pequenas. E o seu cómplice engadiu: “Xa non temos ningún recordo diso. Quizá teña que sacar o Capital de Marx á mesa de noite, as noites nas que non podo durmir, a ver si coa súa lectura cólleme o soño”. Imaxinade as ocorrencias e os sorrisos dos demais. Pero ao volver a casa, a mañá, acompañada das súas primeiras luces, pola radio do taxi, estorbando o noso soño, escoitamos: “O ex primeiro ministro de Islandia é xulgado hoxe porque no seu día non xestionou adecuadamente a crise da banca”. Máis ou menos iso é o que entendín. E os taxistas: “A quen lle van a enganar? A xestión dun político nun tribunal?”. Vin os seus ollos no retrovisor, buscando a nosa resposta. Fíxose o silencio. Ao chegar á miña casa, baixa a auga da ducha, pensei: “E agora teño que ir ao instituto e explicar o materialismo histórico aos meus alumnos, ao mesmo tempo que fai unhas poucas horas referinme a Marx, despois de escoitar as bromas e as risas da xente”.