diría que vai ben mentres que o meu amigo biscaíño, desde a súa atalaia, vería a Urkiola, a Barazar e a Gorbea. Gustáballe Santa Agueda, que lle daba a oportunidade de cantar a San Mamés. E co que escoitamos, non faltaría o trobador, nin ao buscador de temas preguizosos tampouco lle faltaría a que cantar, senón que se foron acumulando todos os que Urkullu empezou e responderon desde o Goberno Vasco. Fálannos do modelo dos vendedores máis torpes. Un, non compredes o seu; eu teño un cuñado que de aí probei, e vive desesperado do seu exercicio. Os demais, non creades o dela, améntevos, porque non ten un cuñado. Si tratásese dunha disputa nun recuncho do abismo, si pelexásense entre cuadrillas, si enfrontábanse. Falan dos nosos cuartos. Urkullu di que o Goberno de López arruinouse. López, que os de adiante pagaron o que non compraran e que non saben como vai o diñeiro. É dicir, que llos levaron por nada. E todo iso, recollendo a prensa, feito público. Alguén terá que explicar as cousas, un revelando ao seu cuñado e o destino dos cuartos que faltan. Ambos xa están de acordo en esconderse.