argia.eus
INPRIMATU
Domesticar ou domesticar?
Arantxa Urbe 2012ko urtarrilaren 10

Onde aprendiches as cousas que cres que entendes? Parece que a maioría das cousas que sabemos non as aprendemos na escola, polo menos non na escola de catro paredes. Por suposto, para a vida real, para o que nos enfrontamos todos os días, si fixámonos no que necesitamos. Unha boa escola da vida, sen dúbida a mellor.

A maioría dos cidadáns e cidadás estamos ao redor da escola: uns alumnos, outros pais e nais, outros de oficio, outros por afección ou por vocación: moitos deles, por desexo.

Que podemos esperar da escola? Que temos que pedir á escola? Ocorréronseme mil preguntas. Nos últimos tempos, afortunadamente, as conversacións que me tocaron á cabeza influíron quizá: o oficio das educadoras unhas veces, o papel da escola outras, o traballo das educadoras para mellorar a escola, as relacións imprescindibles da escola coa sociedade… A outra lle segue inmediatamente despois dunha pregunta. Como todas as preguntas: fáciles de facer, difíciles de contestar. Polo menos ofrecéronme a oportunidade de saltar dunha reflexión a outra.

Á maioría gustaríanos que a escola educase a alumnos críticos, participativos, con iniciativa e con criterio. Serán, sen dúbida, os instrumentos máis valiosos que poderemos pór ao seu alcance para percorrer o mundo que coñezan. A escola pode influír, pero non podemos esixirlle que o faga todo.

E os educadores? Tamén mirei o embigo. Si preguntasen aos nosos antigos alumnos cantas veces sentíronnos educadores e cantas veces a educación profesional, que dirían?

É fermoso estender a man e acompañala no camiño, axudarnos a investigar, a comprender o mundo e a si mesmo, a non ser coma se fósemos donos da verdade e da sabedoría, que non somos. O noso traballo non debería en ningún caso domesticar aos alumnos, fariámoslles un mal favor. Porque non é o mesmo educar que domesticar. Isto merecería unha profunda reflexión para que sexamos conscientes do que o noso traballo e a nosa actitude achegan a un e a outro.

Ser educador significa ter un compromiso social e ético coa nosa sociedade e coa nosa contorna. De feito, parte da educación poderá ser realizada pola escola, pero en ningún caso poderá substituír ao que debe facer a sociedade. É fundamental facer a aula como mundo e o mundo como aula. Por algo di, con gran sabedoría, un vello adagio africano: “A educación de cada neno e nena é obra de toda a tribo”.