Postos ao defunto Xabier Lete
Jexux Mari IrazuDani Blanco
| I Perder a voz desafortunada dos bertsolaris Apagar o teu soño que non poderá curar. Gustaríame coller ese ramo de flores onde esteas, si non é atreverme a porche seis versos. |
II Acendiches a vella bicicleta coa túa voz, sentimento e maxia.En Etxahun, Bilintx, Xenpelar… levalas ao noso tempo… Dun mesmo tronco xurdirían os alicerces sobre os que se asintan as ramas. |
|
| III Logo collémosche na habana con pouca vergoña e levándoche os momentos máis solemnes.O vento vén… e coa danza das túas cordas o verso de hoxe débenos moito a Xabier. |
IV Xalbador tampouco está esquecido de ti. Agora escondido no futuro que é o seu recordo. O barco voa bicando as ondas para recibir a benvida. |
|
| V Poesía e pensamento, canto, fillo dunha columna obreira e forno do verso. Dono do que nos deixaches e do que levas … probablemente sen unha confesión digna. |
VIN Agur Xabier non quéroche enredar máis grazas, segue cantando e nós tamén.En ti o po das estrelas sempre será visible e espérache un amencer xunto ao xeo. |
Melodía: “Fillo dun
traballador”. Envía os teus lotes a bertsoak@argia.eus. Os seleccionados publicaranse nesta páxina.