Ante esta situación, hai uns meses comezamos a reivindicar a escola infantil euskaldun no pobo. Celebramos varias reunións co Concello e tivemos coñecemento de que o tema chegara ao pleno en xaneiro, pero até aí. O Alcalde na Asemblea declarou que non había condicións e garantías suficientes para pór en marcha o ramal vasco na Escola Infantil e decidiu non tratar o punto. Ao parecer, nas súas palabras: teñen dificultades para certificar o nivel de eúscaro que deberían ter os educadores da escola.

Non dixo nada:

1. Nos orzamentos o Concello non dedica nin un euro á promoción da escola infantil euskaldun.
2. Que o Concello incumpre a normativa municipal: polo menos seis do nove educadores da escola infantil deberían coñecer o eúscaro.
3. Que tendo en conta que a maioría dos traballadores da Escola Infantil teñen carácter temporal, o Concello non ten intención de convocar unha convocatoria laboral para a contratación de persoal euskaldun fixo.

Por tanto, si fixámonos no que dixo o alcalde, é evidente que a razón pola que na escola infantil non se reparten as ramas vascas é política. O Concello non ten vontade de tomar medidas efectivas no camiño da escola infantil vasca. Nos últimos meses, ademais, preguntado por si dará algún paso a través das instancias, ensinounos que tamén sabe facer ben o avestruz.

Sentimos subestimados, marxinados, pero que saiba que non imos renunciar. Mentres non vexan garantidos os dereitos lingüísticos dos fillos e fillas, seguiremos traballando intensamente.

O ano pasado, por levar fillos ás escolas infantís de Pamplona, conseguimos que o Concello de Pamplona asuma a cota adicional que o Concello nos impuña aos “estranxeiros”. Esta vez conseguiremos que a escola infantil sexa euskaldun no pobo!

“Para que é o dereito, si non hai camiño...”

*Nestor Esteban e Marta Oroz son pais de Ansoáin