Ambos os sindicatos realizaron conxuntamente un diagnóstico común. Os dous sindicatos mostraron a súa vontade de intervir de forma manual nos congresos que acaban de celebrarse, plasmando aquí o primeiro paso cara á acción sindical.

Estas foron as claves compartidas:

• As competencias propias das institucións vascas dependen da existencia do poder económico grazas ao apoio dos “partidos sistémicos” PNV, PSE e PP.
• Falta de competencia para tomar decisións que teñan por obxecto mellorar as condicións laborais e sociais da clase traballadora.
• Non se pode falar de autogoberno sen poder de decisión en cuestións básicas como as relacións laborais, a protección social…
• Non hai vontade das institucións e dos “partidos sistémicos” á hora de facer fronte á “involución centralizadora”.
• Como conclusión, din que non hai condicións políticas para unha relación bilateral co Estado español: “A única bilateralidad é a aceptación das decisións do Goberno de España”.

Os puntos comúns de reivindicación son os seguintes:

• Esixencia de pór as políticas ao servizo da maioría social.
• A necesidade de superar o Estatuto de Autonomía, cun status político de plena competencia lexislativa.
• Iniciar un proceso cos axentes sociais e sindicais para superar o Estatuto de Autonomía, que integre estas características e que teña como único límite a vontade da cidadanía.

Por último, ambos os sindicatos comprometéronse a pór en marcha unha estratexia que parta dun proceso de soberanía sen bilateralidad.