Desde que chegou o outono, as árbores van perdendo follas aos poucos, espíndose. A paisaxe de Euskal Herria estivo verde até hai pouco, coa cor da esperanza, pero empezou a amarillecer, a colorear a enfermidade, a deterioración e a preocupación. E é que iso é o que lle pasa a un cando estivo espido durante moito tempo: empeza a enfermar, a deteriorarse e a parecer preocupación.

Vostede saberá que, como lector, para ser funcionario de carreira —o colectivo que tradicionalmente se coñece como funcionario—, até agora tivéronse que superar as probas do Concurso Ordinario de Oposición, e así sucedeu tamén no Departamento de Educación; por exemplo, os dous últimos sábados de outubro miles de mestres e profesores terán que realizar estes exames. Haberá que escoitar, como lector, que estes Concursos Ordinarios de Oposición non son nada tenros, xa que teñen catro fases: hai que comprobar que se incorporan contidos teóricos, demostrar que se dominan contidos prácticos, defender oralmente a programación de todo o ano ante o tribunal e superar un ano de prácticas. Poida que vostede non saiba que, para cumprir unha sentenza europea de 1999, o Departamento de Educación, en virtude da orde que emane de España, converterá a 3.200 mestres e profesores en funcionarios de carreira con experiencia laboral, formación académica e outros méritos, neste último apartado tense en conta a superación da fase de oposición na mesma especialidade do corpo ao que se concursa e, por casualidade, a minoría puntúa neste apartado.

Con todo, o problema non é como os converterán en funcionarios de carreira; o problema é que, nos Concursos de Traslados, as prazas serán elixidas con anterioridade a quen somos funcionarios de carreira a través dos Concursos Ordinarios de Oposición. E pregúntase que están a dicir? Pois ben, en resumo, unha vez nomeado funcionario de carreira, en función das súas preferencias eliximos destino, é dicir, o centro de traballo, no Concurso de Traslados. Neste proceso que teremos que levar a cabo proximamente, a prioridade é a que ten maior puntuación. Até o ano pasado, empezamos a acumular puntos de antigüidade desde o seu nomeamento como funcionarios, pois, desde o ano pasado tamén se teñen en conta os anos de lectores, interinos ou interinos, ou o que é o mesmo, substitutos, polo que os do proceso de méritos poranse con anterioridade a quen somos funcionarios de carreira polo Concurso-Oposición Ordinario.

Casualmente, todas estas prazas non existiron para ser ofertadas no Concurso-Oposición Ordinario, pero si, dun día para outro, por méritos. Por casualidade, até agora, para nós non houbo prazas para asentarnos onde nós quixemos, e de súpeto ninguén sabe de onde, pero apareceron 3.200 prazas. Casualmente, porque até agora estas prazas non se ofertaron no Traslado, moitas delas estamos en situación de precariedade. Por casualidade, seguiremos na situación de provisionalidade, porque nos adiantarán os méritos. E, casualmente, incluso os funcionarios de carreira que temos praza definitiva, dificilmente poderemos trasladarnos ao centro no que realmente queremos, porque os méritos teñen maior puntuación e antes van elixir as prazas. Por todo iso, solicitamos ao Departamento de Educación que valorase a superación do Concurso-Oposición Ordinario e do ano de prácticas, sexa cal fose a vía, para que todos os funcionarios de carreira poidan concursar en condicións similares no Traslado.

No outono chegounos a resposta: non. E no outono, como as árbores, os que somos funcionarios de carreira mediante o Concurso Oposición Ordinario, quedámonos espidos. E aos poucos o noso colectivo empeza a enfermar, a deteriorarse e a mostrarse preocupado, porque ninguén pon en valor o esforzo, o traballo, o sacrificio e o sufrimento que sufrimos: nin o Departamento de Educación, nin os sindicatos —quizá moitos dos que se lles concedeu praza por méritos son liberados nos sindicatos—.

Con todo, como sempre, chegará a primavera.

Grupo Función Pública Desde a Igualdade