A expresión «moito ruído e poucas noces», coñecida en castelán, –literalmente «moito ruído, poucas noces»–, ten unha equivalencia moi similar en eúscaro: “Noces afastadas catorce, achegarche e catro”. Preferiría a pandemia de noces á do coronavirus, pero como temos a segunda, e desgraciadamente sen intención de terminar pronto, ocórreseme que ás compañías que crearon a vacina pódenselles asignar dous refráns.

A empresa farmacéutica estadounidense Pfizer, que irrompeu de forma inédita no noso día a día, especialmente famosa até a data entre os consumidores Sildenafilo (Viagra) e Lorazepam (Orfidal, ansiolítico), acaba de anunciar que os adultos (+80) necesitarán a cuarta dose da súa vacina para vencer o coronavirus.

Como se pode ler na páxina web da empresa (www.pfizer.com/news/articles), o Dr. Alejandro Cané, Xefe de Ciencias e Saúde da compañía, dixo What is a Variant? reportaxe: “Aínda que as vacinas contra a COVID-19 funcionaron bastante ben (...), algunha mutación do futuro pode cambiar o virus que vence á vacina”.

Hai apenas dous anos os que vendían “protección do 90%” cun par de dose e dicían que a inclusión do 70% dos colectivos vulnerables era “suficiente”, non se contentaban con dúas picaduras e hai tempo que buscan a terceira. Recibiron catro ordes e mañá catorce. Como crer un plan que promete un 90% de beneficio e só alcanza o 50%?

Si, é certo que hai vacinas que piden doses de memoria, como a do tétanos (J. Alberto, o fascinante mundo dos microbios). Este último prevé cinco dose... toda a vida. O da COVID necesita agora catro, nun prazo de dous anos. “Pero a gripe tamén se aplica todos os anos a colectivos vulnerables!”. Iso, aos vulnerables, non aos maiores de 16 anos.

Cané recoñeceu que as novas mutacións poden superar a vacina Comirnaty creada por Pfizer e BioNTech e que a vacina non impide por completo o contaxio. Isto sábese moi ben: eu mesmo comín o virus nunha cea na que estabamos todos vacinados, no seu omicron. Para que pedir outra dose se as novas mutacións veñen no correo?

O menú de vacinas tamén era variado ao principio, pero ao final só podemos tomar Spikevax de Comirnaty Moderna. O que a Universidade de Oxford preparara con AstraZeneca levábao ensanguentado, e a síndrome de Guillain-Barré, de Johnson&Johnson, chamado champaña. Os riscos de miocarditis ou pericarditis que aparecen tanto nos prospectos de Comirnaty como nos de Spikevax non son para tanto –e sabemos que no mercado global só hai dúas opcións moi comúns desde a época de Eduard Bernays–.

Podo coincidir con Cané cando di que a vacinación funcionou ben en aspectos concretos, polo menos no que se refire á redución de colapsos da UCI. Con todo, os índices de contaminación non o din, e isto, polo menos en Hego Euskal Herria, está integrado en máis do 90% da poboación.

Aínda, creo que o ansiolítico Orfidal é o médico máis eficaz que creou Pfizer: En decembro de 2020, en plena pandemia, un farmacéutico díxome que o vendeu como nunca. Non mencionou a Viagra, quizais porque o que temos por baixo do órgano que augura este medicamento xa non nos pode esaxerar máis, como o fai, segundo as últimas informacións, a curva de contaminación. Seguramente nos falta a quinta dose.