A invitación foi dirixida aos alumnos de 5º e 6º de Educación Primaria (mozas de entre 10 e 12 anos) que se puxeron en contacto coa asociación Jakinmin, que organiza sesións de filosofía por todo o País Vasco. O número de inscritos foi de 45 persoas, e debido a este éxito, os nenos dividíronse en dous grupos.

“Nós facemos filosofía práctica, tomamos un tema e debatemos, filosofamos”, cóntanos Xabi Salaberria de Jakinmin. Pon como punto de partida un incentivo (un conto, un vídeo, unha canción...) para logo penetrarse nun tema concreto e expor preguntas. No caso de Usurbil colaboraron co conto "A cadeira azul": “Na cadeira senta primeiro un home, daquela un can utilízao como un gérizo, para os alieníxenas a cadeira é unha boina... e aos poucos vai expondo preguntas o conto: que é ese obxecto, a cadeira? Refuxio? Boina? Que fai que unha cousa sexa esa? Hai unha soa realidade ou máis realidades? Ou unha realidade e moitas interpretacións?... Sorprende até que punto podes chegar a nivel de reflexión con nenos e nenas de 10 a 12 anos”.

Salaberria explícanos que os propios mozos estiveron moi a gusto. Por unha banda, porque se trata dunha dinámica pouco habituada: “Non é a única resposta correcta, e iso desvía, o obxectivo é percorrer xuntos o camiño e ver até onde chegan, e non todos teñen por que estar de acordo ao final da sesión”. Doutra banda, os nenos adoitan destacar como se dan conta de que ao principio teñen unha opinión e a medida que avanzan no conto, escoitan aos demais... van cambiando de opinión. “Buscamos unha opinión razoada, non unha opinión superficial, para que realmente sexa un diálogo filosófico”. Por último, Salaberria subliñou o belo que é esa escoita real –e non esperar a que o outro diga o que ten para botar o noso–, que é o faladoiro filosófico, “pero para iso fai falta calma, fai falta tempo, e ao ritmo actual fáltanos o tempo”.