Despois de que o confinamento do ano pasado impedise as mobilizacións do Primeiro de Maio, este ano os traballadores de Euskal Herria tomaron as rúas. Con todo, o peche perimetral e a medida de saúde trouxeron consigo mobilizacións non convencionais. O Tribunal Superior de Xustiza do País Vasco (TSJPV) considerou que o dereito de manifestación non é motivo suficiente para crebar o peche perimetral. A decisión provocou o enfado dos sindicatos, que aseguran que se trata dun ataque contra os dereitos fundamentais da sociedade. Con todo, as mobilizacións foron masivas.

ELA reivindicou que “é tempo de cambio” nas mobilizacións que se levaron a cabo no catro capitais de Hego Euskal Herria. O secretario xeral de Lakuntza en Bilbao, Mitxel Lakuntza, afirmou que non queren repetir fórmulas para saír da crise de 2008 e que para iso tocarán "a porta da esquerda", que di "máis dereitos, menos recortes".

Engadiu que ELA ten propostas para levar a cabo estes cambios. Por exemplo, falou da importancia da reforma fiscal: “Esiximos unha reforma fiscal nas facendas vascas antes do verán. Para iso temos dúas razóns: por unha banda, aumentar os recursos e axudar aos sectores e á cidadanía máis golpeados pola crise. É dicir, que ninguén quede tirado polo camiño.”

Insistiron na necesidade de crear, organizar e mobilizar a conciencia colectiva para xerar o cambio, e eles insistiron en que seguirán preparando e impulsando os cambios.

LAB, ademais das capitais de Hego Euskal Herria, organizou manifestacións en Baiona e noutros municipios cunha mensaxe clara: “O momento esixe unha nova folga xeral e LAB está disposto a falar diso e buscar consensos nese camiño”.

Nunha declaración en Bilbao, a secretaria xeral, Garbiñe Aranburu, afirmou que están a tentar “criminalizar” a súa loita, lembrando aos detidos en Pamplona e transmitindo a mensaxe “non nos van a sacar do noso camiño”.

Subliñou que a loita polo cambio de rumbo é o momento de seguir apoiando a todas as organizacións sindicais e sociais: “o cambio impulsarase ou non desde o soberanismo e o liderado dos traballadores”.

Consideran que a transición ecosocialista e feminista é unha alternativa e expuxo que se están compartindo as súas propostas a nivel institucional, nos centros de traballo e na rúa.