- Tras o conflitivo final do curso pasado, comezamos un novo curso. E non podiamos empezar mellor que dando conta da ikastola 37. Porque queremos o eúscaro en casa, na rúa, na escola e no traballo, é imprescindible que as ikastolas estean preto de casa, preto da cidadanía, para que sexa unha opción real. Por tanto, tamén pola nosa banda, temos que agradecer a Arbona e Ahetze Burasoak, xa que grazas ao seu esforzo conseguiremos que o eúscaro se viva nesta comarca. Na primeira e segunda liña da costa de Lapurdi, todos os pobos teñen agora unha ikastola, nas zonas onde o eúscaro é a menor resta e a poboación é a máis numerosa. Tamén temos que agradecer aos e as veciñas de ambos os pobos, que quixeron reforzar esta iniciativa para que a futura ikastola maternal sitúese en Arbona, e o primeiro nivel en Ahetz.
A pesar de que nos últimos anos as taxas de creación están a reducirse, en Seaska as cifras seguen aumentando. O luns entraron 4 001 alumnos, da ikastola ama á lizeo. Nos días seguintes, 73 alumnos de 2 anos, cada un ao seu ritmo, realizarán a entrada para superar o rango de 4 070 alumnos. (Serán 2 648 alumnos de primaria, 1 353 de secundaria). É histórico! A necesidade de máis instrutores non é máis que o resultado. E unha mostra diso é que nos últimos meses tivemos que facer varias ampliacións nas ikastolas. Instalamos prefabricados en Basusarri, Beskoiz, Bidart, Bokale, Lekorne, Ziburu e no colexio Estitxu Carballos de Baiona. Realizamos ou estamos a realizar obras de ampliación nos colexios de Angelu, Arberoa, Sara, Ziburu, Manex Erdozaintzi Etxart e Estitxu Carballos e no Liceo Etxepare de Baiona.
Abrimos o primeiro ano en Biriatu (CP), o terceiro ano en Basusarri (CE2), o cuarto ano de Beskoitze, Ziburu e Azkarate (CM1).
Mirando máis de cerca as cifras, a pequena ikastola de Bokale non é tan pequena, xa que se duplicaron as cifras pasando de 9 a 18 alumnos. E no mesmo momento a ikastola Oihana de Baiona, que está á beira, continúa o seu desenvolvemento con 9 alumnos máis (143). Cabe destacar tamén a situación de Lekorne, con 13 alumnos máis que o ano pasado (63) e que ao longo do curso achegaranse aos 70 con 2 anos. O desenvolvemento de Basusarri non cesa +9, e a ikastola Zaldubi de Senpere tamén sumou cantidades nunca vistas +11 (111), alcanzando ao longo do ano 115.
Nos segundos niveis tamén hai aumentos de número nos colexios rapidamente +35 en Baiona, no colexio Estitxu Carballos (142), +28 no Piarres Larzabal de Ziburu (321) e +10 no Manex Erdozeintzi Etxarte de Larzabal (227). No Liceo Etxepare, o número de estudantes aumentou en 20 persoas (374 estudantes máis). Cabe destacar que en Formación Profesional contaremos con 50 alumnos. Nos próximos meses teremos que atopar saídas para as ikastolas que teñen pouco espazo, como Bidarte, Basusarri, Beskoitze, Lekorne e Ziburu. E especialmente 5. Haberá que localizalo na localización dun colexio ao sur de Lapurdi, xa que o colexio Piarres Larzabal de Ziburu desbórdase.
É certo que ao final conseguimos 19.5 postos, pero nos colexios enchemos as aulas, no tres colexios temos máis de 30 aulas. Con 11 postos a cargo de SEASKA, conseguiremos desdobrar esas habitacións en parte. Pero as necesidades seguen sendo grandes, por exemplo no colexio de Baiona, onde non tiveron documentalistas, aínda que tiveron 147 alumnos. Manex Erdozaintzin ten que adaptarse á metade dos postos de documentalista, a pesar de ter un total de 227 alumnos. Prevén un documentalista dos programas do Ministerio francés de Educación, pero eses postos non nos queren dar. Tamén son deficientes os postos de auxiliar de escolarización de nenos con necesidades especiais, xa que as cifras tamén van en continuo desenvolvemento.
De todos os xeitos, queremos ser optimistas. E esperamos que o compromiso que asinamos o pasado mes de xullo coa Oficina Pública do Eúscaro e co Reitor cúmprase con todas as posibilidades. Esperamos que o novo Inspector de Academia e o novo Reitor teñan en conta as nosas peculiaridades. A pesar de que o problema dos postos de traballo sitúase en París. Esperamos que o ministerio de Blanquer non nos esqueza por terceiro ano consecutivo e que propoña unha planificación plurianual de desenvolvemento que o eúscaro e as linguas minoritarias do Estado necesitan. Pola nosa banda, estamos preparados para adiantar este traballo coas elgarras.
