Tamén este ano de 2021 vainos moi triste. Innumerables problemas para bailar e as poucas noticias que temos para dar, desgraciadas.

Onte [8 de abril] deixounos con 90 anos Sagrario Aranburu Olasagarre, unha das bailarinas pioneiras do noso grupo. E os demais perdoarannos, pero o máis memorable dos primeiros bailaríns. Sagrario e a súa familia eran dos que se iniciaban a bailar en canto escoitaban a música. De feito, Sagrario contaba co irmán de Maxi Aranburu, que foi bailarín e director do grupo de danzas Oberena. O txistu e a gaita de verán do Paseo de Sarasate complicáronse como bailarinas.

Ademais de bailarín, Sagrario foi cantante. Precisamente por ser cantante foi dantzari, polo menos no noso grupo. Comezou a cantar no coro das Carmelitas de Pamplona e de alí pasou ao Orfeón Pamplonés, onde foi contralto solista e foi nomeado socio de honra do Orfeón. Como o que temos foi creado á sombra do Orfeón Pamplonés, animáronse a bailar a varios cantantes locais, un deles, Sagrario. Os bailes iniciáronse nunha pequena sala da sede do Orfeón.

No grupo coñeceu ao seu futuro marido Javier Garaikoetxea Urriza.Bailaron xuntos nos seus numerosos viaxes -Palma de Mallorca, Barcelona, Madrid, Pau...- e no prestixioso espectáculo Duguna. Ademais de bailar, Sagrario fixo de cantante solista en Gu.

O Sagrario tiña unha paixón polo baile. Deixou o grupo co seu primeiro embarazo, coa esperanza de volver bailar co neno un pouco enchispado. Pero pronto chegaron tamén os fillos de á beira, e non puideron renovar a dinámica do grupo. Con todo, sempre estivo cerca do grupo, xa que "Amaia é o principio" bailou no espectáculo que se realizou en 1988 para apoiar ao grupo municipal de danzas de Pamplona, nas procesións de Sanfermin cantando desde o seu recuncho da rúa Pozoblanco ou nas comidas anuais de Sansaturno.

O día de San Blas 2014 quixemos render unha merecida homenaxe a Sagrario Aranburu e Javier Garaikoetxea, dous creadores do noso grupo, ofrecéndolles un baile e agasallos despois da soka-dantza. Somos porque foron. Hoxe lembramos aquel día cunha emoción especial.

En 2019 tamén recibiu outra merecida homenaxe por parte do Sagrario. A pena O Bronce tamén lle concedeu o premio "Festa" que concede ás mulleres que participaron nas festas de San Fermín, pola súa gran achega á consecución de festas igualitarias, entre outras cousas. Sagrario tamén foi un dos protagonistas das documental Pioneiras IV relacionado con este premio.

Como dixemos, a maternidade interrompeu a actividade oficial de bailarín do Sagrario, digamos, pero el e Javier proxectaron o amor pola música e a danza vasca nos seus fillos. Os dantzaris e txistularis de Duguna temos moi boa relación con Mintxo, Jose Inazio e Patxi, entre outros. A eles e ao resto de familiares e amigos queremos transmitirlles noso máis sentido pésame.

Non adeus, Sagrario!