Considerou que os últimos datos son catastróficos.

Hai tempo que viñamos advertindo de que isto ía suceder coa política lingüística que estaban a facer. Por primeira vez na historia, as persoas que falan galego son menos que as que falan castelán. Os datos de menores de 15 anos son especialmente preocupantes. O 32,4% di non saber nada.

Vostede mencionou a política lingüística do Goberno do pp.

De que é o resultado? Para empezar, a hexemonía do español. Non é algo novo, é algo histórico. Doutra banda, as políticas lingüísticas que o pp aplicou a partir de 2009 aceleraron o seu descenso. A hexemonía de España era o contexto no que as políticas lingüísticas han reducido máis os espazos nos que se falaba o galego.

Isto levounos a unha emerxencia lingüística extrema. Si estas políticas non se corrixen e non se garante que o galego estea presente en todos os ámbitos e para todos os usos, será moi difícil reverter.

É curioso porque, en teoría, co diagnóstico todas as forzas políticas uníronse. Desde 2004, cando se elaborou o plan xeral de normalización do galego, adoptáronse unha serie de obxectivos e medidas concretas, pero cando chegou o PP botouse ao lixo. Non se aplicou nada e este é o resultado.

Non estades especialmente impresionados polos resultados, pero en pouco máis de cinco anos o descenso foi moi pronunciado.

Estamos xustamente sorprendidos. En educación prohíbese o ensino de Matemáticas, Física, Química e Tecnoloxía en galego; practicamente descártase o galego en Educación Infantil; o material didáctico dixital que ofrece a Xunta está implantado no 60% dos centros e apenas hai nada en galego... Son só algúns exemplos da situación educativa. O obxectivo da Administración era recibir en galego ao cidadán que accede a calquera oficina pública. Non se cumpre en ningún sitio. No ámbito da xustiza, por exemplo, o uso é inferior ao 1%, o programa informático non ten opción galega, o persoal de xustiza non ten obrigación de coñecer o idioma... A oferta da televisión pública para os máis pequenos sitúase no 2,7%. Nunha situación similar atópanse, por exemplo, as actividades de lecer e o ámbito económico.

Di que o PP utiliza unha estratexia para subliñar que o galego é cousa de casa.

O tema está a levarse ao ámbito privado, di que a decisión de saber o galego é dun mesmo ou da familia. A día de hoxe, a pesar da vontade de utilizar o galego, faltan oportunidades. Calquera que vinga de fóra, que se mova por unha rúa de Galicia, e a medida do pobo non ten importancia, non se dará conta de que no primeiro golpe hai unha lingua propia neste País, aínda que ten certa presenza social. De todos os xeitos, o 46% di que sempre ou case sempre fala galego, pero a oferta e as posibilidades non se achegan a esa porcentaxe.

Como dixen, nos últimos quince anos non se fixo nada. Si non se fai nada para cambialo, os resultados dentro de cinco anos serán peores. Con todo, cremos que hai posibilidades de que as cousas cambien.

Os datos máis preocupantes son os de menor idade?

Si, si, por suposto, con moito. O corte intergeneracional é impresionante. Os datos de coñecemento e uso son moito máis baixos entre os máis novos que o uso familiar. O 40% dos enquisados afirman que o fai en galego na súa familia. Pero fóra da familia non se utiliza. Por unha banda, hai unha ruptura na transmisión intergeneracional, pero, por outro, os factores suprafamiliares fan que os nenos teñan menos posibilidades de utilizar a lingua.