A finais de 2023 chegaron á costa galega miles de bolitas de plástico, xa que o 8 de decembro un barco perdeu carga no mar portugués. Polo momento non se demostrou que estes novos pallets desa vertedura cheguen á costa vasca, pero o Museo de Buques Ecoactivos Mater advirte que poden chegar en calquera momento. A pesar de ser un tema de actualidade, para os de Mater “non é unha noticia nova”, xa que levan anos traballando niso, pasaron máis de 20 anos recollendo os residuos mariños que rodean a costa vasca.

Dirixíronse aos datos. Co proxecto Seabin Pasaia de Mater, nos últimos tres anos recolléronse máis de 1,8 millóns de microplásticos, dos cales máis de 90.000 foron palletas. Nas praias guipuscoanas estúdase a concentración de microplásticos a través do proxecto educativo Erronka de Residuos Mariños. Ao redor de 400 mozos participan neste proxecto.

“Para a sorpresa dalgunhas persoas, o Golfo de Bizkaia non é unha excepción á plastificación dos océanos. As primeiras referencias remóntanse a finais da década de 1990 e algunhas das súas achegas destacan o Golfo de Bizkaia como un canellón sen saída. Isto débese a unha oceanografía física especial, á alta concentración de ríos e á densidade de poboación”. Así, segundo este estudo, as augas costeiras do sueste do golfo de Bizkaia son “un foco quente” de plásticos e microplásticos.

Mater lembra que estes microplásticos son “perigosos” para a biodiversidade e a saúde humana: “Os aditivos químicos tóxicos que contén o material, os patóxenos e outros tóxicos que absorben o medio ambiente converten aos microplásticos nunha das maiores fontes de contaminación mariña. A fauna mariña inxere estas partículas, condicionando a súa alimentación e favorecendo a inanición, polo que as persoas penetran na cadea trófica na que formamos parte. Inxerimos 5 quilogramos de plástico á semana, comendo, bebendo ou respirando, a través de alimentos que poden provocar alteracións hormonais, enfermidades e outros efectos negativos da nosa saúde”, engaden.

Recoméndase á cidadanía que non acuda ás praias “para evitar enterrar as palletas pisadas”.