- Recentemente solicitouse ao persoal de Osakidetza a tradución dalgúns informes clínicos e do seu terminología, así como a relación do persoal que escribimos en eúscaro e os informes clínicos que recollen os datos persoais dos pacientes. Publicouse coa intención de que os traballadores e traballadoras traballen en eúscaro e que as persoas que non o saben poidan entender.
O proxecto de tradutor automático leva anos en marcha. Esperamos que tanto quen traballaron nestas iniciativas, como quen propuxeron esta nova proposta, como quen aceptaron a súa participación, actúen coa súa mellor vontade. Con todo, o traballo estéril sen unha análise axeitada da situación, ou o traballo contra o propio interese, lévanos a unha sanidade e a unha euskalgintza estéril e prexudicial. Un eúscaro estéril, case tan vello como Osakidetza.
Unha iniciativa que se supón que é aleatoria, estendida a todo o ámbito de Oosakidetza, a poucos meses de que algúns traballadores empezasen a traballar en eúscaro. Queremos quitar aos pacientes a necesidade de aprender aos que non saben eúscaro inmediatamente despois de comezar a emitir informes clínicos en eúscaro. Por tanto, acabar coa necesidade do eúscaro é hoxe un proxecto estratéxico de Osakidetza.
Recentemente foron contratados traballadores de Getaria, Zumaia e Aizarnazabal que non saben eúscaro. Para que nos serve o tradutor, si o traballador máis próximo e habitual á cidadanía trata en castelán aos pacientes euskaldunes?
Como sabemos, o eúscaro está totalmente illado no día a día da sanidade. Limitado á oralidad, á opción persoal e á contratación precaria do persoal. Os ámbitos hexemónicos son totalmente alleos: a propiedade escrita, a comunicación interna, a formación interna, o funcionamento interno, a elección dos xefes de servizo, o marxinado nas oposicións (engadindo un funcionamento corrupto propio, a súa importancia é nula), etc.
Recentemente foron contratados traballadores de Getaria, Zumaia e Aizarnazabal que non saben eúscaro. Para que nos serve o tradutor, si o traballador máis próximo e habitual á cidadanía trata en castelán aos pacientes euskaldunes?
No fondo, esta iniciativa serve para tranquilizar aos euskaltzales submisos, aos euskaltzales da sidrería e da montaña, pero tamén aos aduladores do ámbito laboral. Euskaltzale “tradicional”, ten unha man para encomiar o vasquismo individual e a outra para dar un apertón de mans ás administracións españolas e francesas. Facédeo en eúscaro tranquilo, xa que daremos ferramentas aos demais para entender o que escribistes sen sabelo. Vascófilos de augas baixas, que queren acabar coa conciencia da propia pel sen abordar o problema nin a profundidade, mentres que o eúscaro é marxinal en todos os ámbitos oficiais.
Existe o corpus sanitario en eúscaro, aprendido ao longo dos graos, aínda que tamén en gran parte os graos termínanse en castelán. O problema está no ámbito laboral, onde funciona integramente en español. Os cursos de tecnificación lingüística non serven para nada sen euskaldunizar o grao ou sen traballar os ámbitos nos que se traballa.
A solución, por tanto, a pesar de ser máis difícil que a tradución dos informes, é evidente a dinámica a longo prazo: traballar en eúscaro, formarse en eúscaro, cambiar a estrutura do exame MIR, non converter o eúscaro nunha condición adicional na contratación (como o español e o francés), e nas estruturas sanitarias, hegemonizar o eúscaro tanto administrativo como persoal. Así mesmo, situar ao paciente no centro da atención sanitaria, sen deixar de lado aos vascos, sen prexudicar a saúde dos vascos.
Somos traballadores sanitarios vascos, non tradutores. Non estamos no estranxeiro, que nos deixen prestar a mellor atención (atención en eúscaro) aos pacientes do noso país, do noso país.