Levo uns anos coidando ás abellas, pero non teño ningún documento que me asegure que son apicultor, e moito menos que me asegure que coido ben ás abellas.

Podería dicir que a apicultura é unha aprendizaxe longa, que non acaba. Non teño ningunha tutoría, porque a forma de aprender tamén é aprender dos erros.

Cando estou a traballar coas abellas non sei si acertarei cos traballos realizados…

Abro as colmeas dúas veces por semana. En cada apertura eu creo que lle fago a manipulación que máis lle beneficie e até a próxima apertura non sei si o que se fixo é ben feito. Moitas veces pásame a casa e “si a esa colmea fíxolle no canto de…” e na próxima apertura confírmome “pois si, si esa colmea que tiña mellor non a fixo”.

Cada vez hai máis cursos en apicultura para iniciación ou profesionais, é un oficio e unha afección que necesita a formación médica.

Díxose que a perda das abellas vai supor a nosa perda, tamén sabemos que é o insecto polinizador necesario. Por tanto, a ver si facemos visibles a apicultura, a abella e os nosos coñecementos coas abellas.