Os contos xogan un papel fundamental no desenvolvemento dos nenos, xa que nos axudan a entender o noso mundo interior e a coñecer a sociedade, os valores e actitudes que nos rodean. Si nos contos hai roles moi marcados e repítense frecuentemente, o neno o interiorizará así. Co obxectivo de investigar como inflúe a literatura infantil e xuvenil na construción da igualdade de xénero, no ano 2020 analizouse a biblioteca dun centro de Educación Infantil e Primaria. O resultado: os escritores dos contos estudados son principalmente homes, os chicos protagonistas son máis que as mozas, as historias reproducen a miúdo estereotipos e roles sexistas e só no 13% dos contos as mulleres aparecen nun papel diferente ao coidado, e cando apareceron traballando, na maioría dos casos, só en tarefas docentes ou de comercio. A conclusión é que ás veces a sociedade vai máis avanzada que o imaxinario dos contos. "Imaxínache que as nosas fillas non ven que as mulleres esteamos no mundo laboral! ".
Na biblioteca municipal de Oiartzun realizouse un estudo similar e confirmáronse tendencias similares. Para reflexionar sobre a investigación e levar lentes azamboadas na literatura, impartiron talleres para profesores e sacaron unha guía de contos non sexistas en colaboración con Katakrak. O seguinte paso foi o documental, que inclúe ademais de todo o anterior varias entrevistas: Transformándoo das raíces. A literatura infantil aliada pola igualdade. O audiovisual emitirase este martes por primeira vez na sala Landetxe de Oiartzun ás 18:30. Tamén se emitirá na Feira de Durango o 7 de decembro en Irudi.
Ainara Azpiazu: "Doulle moita importancia a debuxar un personaxe multiespectro para que todos os nenos, cando len contos, poidan verse representados"
Están as cousas cambiando?
“Creo que hai voces que se están levantando, por unha banda, e por outro, que nos últimos anos estamos a ver persoas que buscan rendijas, para crear outros modelos”, asegura o escritor Lur Gallastegi, esperanzado no documental. Para o libreiro Imanol Agirre, este cambio é “o fenómeno que se está dando nos últimos anos”, “ás veces miramos o escaparate e ‘mira, non o equilibramos, imos tentar que os autores do escaparate sexan mulleres e homes’.
Inés G. Azpiazu é tamén un vendedor de libros que puxo o acento na elección correcta dos libros e no filtro axeitado, como “unha ferramenta para educar contos”. A ilustradora Ainara Azpiazu dálle moita importancia a “debuxar un personaxe diverso espectro, para que todos os nenos e nenas, cando len contos, poidan ver representado a si mesmos (nenas, nenos e nenas racistas…), porque eu na miña infancia non me vía representado”.
A editora Carmen Elvira lembra que os contos son un mundo máxico e ao mesmo tempo unha forma de coñecer a realidade: “A diversidade, o xénero… son importantes e hai que traballalos, pero non explicitamente”. Retomando o tema, Gallastegi fala de libros “moi pedagógicamente”, “artificiais, alguén che dirá que iso non é si hai literatura, debate e salsa”.
O trailer do documental é: