argia.eus
INPRIMATU
ANÁLISE
Como non se pode entender o de Cabul sen lembrar correctamente o de Bagram
  • A falta de oito semanas para o 5 de novembro, a disputa pola Casa Branca aproxímase á recta final, e o que esquiva o seu ronsel atópase co salitre en calquera esquina. Esta cita de novembro explica, por exemplo, a brusca “Evacuación de Cabul” que estivo calada durante este tres anos.
Mikel Aramendi 2024ko irailaren 10

As maiorías republicanas da Cámara de Representantes, M. Baixo a dirección de McCaul, representante de Texas, publicou o relato da vergoña de agosto de 2021, si non exhaustivo, e como non podía ser doutra maneira, destaca os erros da “Administración de Biden-Harris”, atribuíndo a Kamala un protagonismo que até agora ninguén atopase. Pola contra, a minoría demócrata tamén fixo pública a súa ofensiva, que se produciu despois de que Trump xulgase o efecto da administración nas negociacións cos talibán.

Tres anos despois, con todo, parece que a uns e a outros lles resulta imposible reflexionar un pouco sobre aquel episodio decisivo. A palabra crave do incidente de Cabul é “Bagram”. Naquel momento, Estados Unidos era a base máis grande non só en Afganistán, senón en todo Asia. 45 días antes de saír de Cabul, o que deixaron como “o deixaron”. E o que provocou o desmantelamento do exército afgán.

O informe republicano dedica un capítulo completo ao tema (“Closing Bagram Air Base”, páx. 73-78)... pero só desde o punto de vista do retiro dos norteamericanos. As contestacións dos demócratas tampouco, prefiren esquecerse por completo de Bagram. O aspecto dos afgáns, que debían quedar alí, parecía carecer de importancia.

Pero nalgún outro lugar está escrita, aínda que nun ton máis secreto:

“Nótase que en xullo de 2021 o abandono da Base Aérea de Bagram por parte de Estados Unidos causou frustración entre os funcionarios militares afgáns, que avisaron a Associated Press de que os estadounidenses saíran da base pola noite, apagando a luz sen dicir nada ao novo comandante afgán da base. O comandante deuse conta dúas horas despois, cando os saqueadores dedicábanse a saquear a base. O portavoz do Pentágono, John Kirby, dixo posteriormente aos xornalistas que os funcionarios afgáns "de alto nivel" sabían da saída de Estados Unidos, pero negábanse a discutir o informe dos funcionarios militares afgáns. Con todo, a percepción de saír a altas horas da madrugada tivo unha desesperada repercusión nos soldados afgáns. Un soldado afgán dixo a Associated Press que 'nunha noite, [EE.UU.] perdeu toda a boa vontade de 20 anos, fuxindo, pola noite, sen dicir nin sequera aos soldados afgáns que estaban a patrullar a zona'. Un alto funcionario das Forzas de Defensa e Seguridade Nacional afgás dixo a SIGAR [o relator] que a saída de Bagram era un sinal claro para todas as forzas, que estaban soas e non contarían co apoio loxístico, médico ou asalariado da comunidade internacional”.

E así, poderíase dicir que cada un dos aliados, sen dicir nada ao outro, xubilouse “”.