Outra das consecuencias desta situación de alerta foi a reivindicación da sanidade pública, que decidiu manter. Eu mesmo, como defensor do público, comparto esta reivindicación e agradezo de todo corazón o traballo realizado ao persoal que traballa no noso servizo público de saúde.

Para seguir coa rede pública, na nosa cadea pública, en EITB, foron moitos as mensaxes positivas sobre Osakidetza, e, como dixen, de agradecer. Pero, sobre todo, sorprendeume a falta de presenza da escola pública. Moitas veces falaron de educación, e directivos e profesores de centros concertados explicáronnos o ben que se adaptaron a esta nova situación, mentres nos introducían a publicidade subliminar. Síntoo, pero sentinme moi desprezado, neste momento de orgullo do público, como poden deixar de lado a educación pública? A educación pública é a única rede que educa en igualdade e activamos numerosos mecanismos para atender aos nosos alumnos e alumnas: canles de youtube, sesións online, e-mails, plataforma classroom, blogs e páxinas web, entre outros, creamos esta última semana para que os nosos alumnos e alumnas reciban a mellor atención. Por suposto, sen esquecer aos alumnos e alumnas que non teñen internet ou dispositivos tecnolóxicos, tomamos outras medidas para eles: chamadas telefónicas, envío de material por correo postal... Porque a escola pública é de todos e para todos.

Só vexo unha maneira de acabar este artigo de opinión, digo alto e alto: Sinto orgulloso da Escola Pública Vasca! E espero que na nosa televisión pública tamén senta e exprésese desa maneira