O museo Mendietxe abriu as súas portas, xa o lemos en Berria. E pensade no botepronto, "será este o museo que a Fundación Museo do Montañismo Vasco, EMMOA, pretendía abrir? ". O xornalista Ramón Olasagasti aclarounos as dúbidas: "O museo nace da fusión do alpinista Alex Txikon e a familia Soraluze, no Convento das Escravas de Azpeitia". Non, non ten nada que ver co Museo do Montañismo Vasco, o de Tolosa era o de crear...
"Esta é unha das coleccións máis grandes do planeta; hai pezas de gran valor, e detrás de cada peza hai unha gran historia", destacou Alex Txikon, en referencia ao Museo Mendietxe. Nela atópanse, por exemplo, unha postal enviada por George Mallory e Andrew Irvine desde o campo basee do Everest en 1924; a tenda de campaña utilizada por Reinhold Messner en 1980 no Everest; a parte máis antiga da coleccionista de Azpeitia (Coleccionista de Marvon 80); a parte máis pequena da coleccionista de Chon.
"Podo pasar cinco horas explicando a calidade e o valor das pezas que están aquí, pero o mellor é que veñan e que a xente o vexa a primeira ollada", di Txikon. Esquís, cascos, lentes, crampones, bastóns, botas, raquetas, arneses, máis de 250 piolets, entre eles un que pertenceu a François Simond, o alpinista de Lemoa destaca que "neste museo hai unha historia viva".
"Todo comezou hai vinte anos, en 2004, nas ladeiras do ochomil K2", escribiu Olasagasti na súa conta persoal de Berria. Nese ano, Txikon atopou unha botella de osíxeno italiano para a primeira ascensión do K2 de 1954 e baixouna. Esa foi a primeira peza, e nas seguintes expedicións comezou a recoller máis pezas. Gárdaas nunha habitación da bufarda do Convento de Escravas de Azpeitia, xa que a súa familia Soraluze, propietaria do edificio desde 1998, era amiga súa.
"Gustaríanos que isto fose un comezo", subliñaron Txikon e Mikel Soraluze, impulsor de Mendietxe e un dos integrantes do xurado. "Arriba hai 500 metros máis, por agora buxán, e sería moi bonito que tamén se readapte e irche a vestir. Até agora, sen ningún tipo de diñeiro público, grazas a moitos patrocinadores levamos a cabo o proxecto, pero a partir de agora será imprescindible o apoio das institucións públicas para seguir ampliando e mellorando Mendietxe".
Apoio das institucións públicas e museo do montañismo vasco
Acabamos de dicilo. O de Azpeitia e o Museo da Fundación EMMOA son dous proxectos singulares. E en que consiste o museo do montañismo vasco? Olasagasti escribiu a análise da pregunta en Berria: "Mendietxe é un precioso museo de pezas históricas da montaña. Non é, con todo, un museo do montañismo vasco. En Mendietxe non están os sete folletos que o pioneiro Andrés Espinosa escribiu ás súas mans para dar a coñecer as vivencias dos Alpes e o Himalaya; en Mendietxe non hai unha colección histórica de fotografías de Antxon Bandres Azkue; nun almacén histórico que Anjel Sopeña utilizou hai un século na primeira escalada histórica de Fraileburu (..)
“Somos un pouco ignorantes da nosa historia”, contounos Antxon Iturriza, membro da fundación EMMOA, na reportaxe que publicamos en febreiro con motivo do centenario da Federación de Montaña, mentres sinalaba os obxectos cheos de caixas apilados nas oficinas de Martutene. O proxecto do museo arrincou fai uns vinte anos co obxectivo de recompilar e dar a coñecer o seu patrimonio; en febreiro diciamos que era posible que se inaugurase a curto prazo (na casa Arkaute de Tolosa), pero o proxecto non está para atrás.
“Foi un proceso máis longo do que pensabamos”, recoñeceunos entón Iturriza. “Criamos que presentaría o proxecto e sorprenderíalles a todos, pero che dás conta de que para cumprir uns soños necesítase diñeiro e... Aínda que o Concello de Tolosa mostrou unha actitude moi positiva, necesitaremos o apoio de máis institucións”. Existe ademais un problema: “Quen tomará a nosa testemuña? Estamos en idade avanzada, estamos en plena actividade e si queremos que o museo se estabilice, en parte haberá que profesionalizalo, porque non estamos na mellor época para buscar voluntarios”.
EMMOA almacena gran parte do material acumulado durante anos en dúas salas dun edificio de Martutene. Nunha das oficinas están os documentos (libros, xornais e revistas, fotografías, guías, mapas...) e na outra o material de montaña (piolets, esquíes, chamarras, botas, crampones...). Entre eles atópanse os crampones e esquíes de madeira de Maritxu Urreta, fundadora do Club Vasco de Cámping, a alpinista Trini Cornellana, que en 1976 luciu o abrigo na fatídica expedición de Shakume (Afganistán), a primeira muller que subiu o monte, e a que Gregorio Ariz levaba na expedición Everzio. Un tesouro inmenso, cativo en once caixas.
Non merece o montañismo vasco por fin un museo, por pequeno e sinxelo que sexa, para albergar toda esa historia e ese legado ilimitado? Olasagasti finalizou a análise cunha pregunta. É fácil contestar que si, pero...
Mentres tanto, gocemos da colección do Museo Mendietxe, que se instalou no Convento das Escravas de Azpeitia, onde hai moitas e belas pezas.