A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos conveña. Revisando as actitudes cotiás, como somos, comezamos a expresalas con menos nexo.
O devandito do suxeito persoal é igualmente válido para un Pobo. Atados á identidade do noso Pobo, son prisioneiros dos feitos do pasado. É tan traumático o pasado que temos! 1200, 1512, 1620, 1789, 1833/72, 1914, 1936. Non son números insignificantes. Non son anos de acontecementos banais. Son tempos significativos na nosa historia. Cantos mortos, cantos feridos, cantos sufrimentos! Que opresión a que seguen levando adiante!
Imaxinemos que a cultura dos vascos é un caserío. Fai 1200 anos, esta cultura deuse a si mesmo un estado, un tellado, para protexerse dos ataques dos estraños: O reino de Pamplona, que logo sería de Navarra. Pero nos anos que mencionamos antes ese tellado foinos destruído. Xa non temos protección. Máis que unha nación sen estado, somos unha nación sen estado. Que lle pasa ao caserío sen teito? Se erosiona e cae. Os vascos estamos nese porto.
Máis que unha nación sen estado, somos unha nación sen estado. Que lle pasa ao caserío sen teito? Se erosiona e cae. Nese porto estamos os vascos
Que facemos? Tócanos resistir, colocando un toldo ao caserío espido. Creo que este toldo necesita dúas asas; dúas columnas: eúscaro e memoria. As dúas columnas que os inimigos golpean violentamente para destruír a nosa identidade.
Poucos coñecen a autobiografía do noso Pobo. Coñecelo axudaríanos moitísimo a entender o presente e a debuxar as estratexias que nos conveñan.
Como difundir a nosa historia? Temos cosido unha rede de axentes do eúscaro, patrimonio do renacemento dos anos 50-80. Que opinas, é tan importante que o tema da memoria difúndase a través desa rede, xunto co eúscaro?
A innovación no mundo da cultura vasca de nova xeración sería esa, que incluíse tamén a memoria. Ademais, creo que coñecer o pasado tamén fomenta a motivación para aprender ou utilizar o eúscaro. Desta maneira, ambos os eixos alimentaríanse mutuamente e fortalecerían a nosa identidade.
Somos porque foron independentes e queremos volver selo.
Imos adiviñar!
Iñaki Idigoras Igartua