En primeiro lugar, e en relación coa protesta que levou a cabo ante o acto do partido fascista VOX (13-04-2019) en Bilbao, hai que dicir que ocorreu o que tiña que suceder. Cada vez que chegan a Euskal Herria os fascistas, os vascos temos que recibir multas, golpes e detencións en nome da democracia de quen nos oprimen e explotan.

A lei dos nosos opresores e clases inimigas sempre a defenden os cipayos españois, tanto políticos como coercitivos. Neste sentido, que moitos de nós coñezades a policía multicolor “vasco-navarra” Policía Autonómica Española (EPA) non é un problema baladí.

Neste sentido, preguntariámoslles por que o Concello de Bilbao non se personaliza como acusación particular ante a barbarie que a EPA fixo o 4 de abril deste ano. (entre outras cousas, romperlle a mandíbula a unha moza e darlle ademais 200 euros de multa por insultos). Ante unha violación machista, por que en todos os medios de comunicación aparece a convocatoria de protesta do Concello (por unanimidade de todos os partidos municipais) por diante da cidadanía colectiva de feministas e de festas, etc.? A resposta está á vista. Mandíbula rota porque mostra quen manda co exemplo. O “liderado” das convocatorias contra violacións e agresións, ademais de sacarlles gratis, dálles beneficios. Mentres tanto, ocultan a cultura e a dependencia patriarcal e a verdadeira formulación de acabar con eles, por unha banda, e por outro, os graves problemas que teñen os pobos traballadores vascos e, sobre todo, os traballadores vascos.

E si esa moza non fose golpeada polo “pelotazo” na mandíbula e tocase na tempa (cousa de poucos centímetros), que sucedese? Que por unha “actuación proporcionada” teriamos outro asasinato. E estando as festas de Bilbao tan preto, preguntámonos que faría a clase política oficial e a do sistema. E, sobre todo, que poderiamos facer con outros? E co G7 cerca… e si ocorre?

Temos todo o dereito a expresar a nosa opinión, a mobilizarnos, a difundir as nosas ideas, e en poucas palabras, a defendernos e a loitar. Quen non estamos alienados co capital e a filosofía burguesa clasista, mesquiña, egoísta, insolidaria, individualista e cruel, non podemos deixar pasar este tipo de situacións.

Referímonos a este feito pola súa espectacularidade e coa intención de sacudir as nosas contradicións e conciencias. Para terminar, dous consignas de onte e de hoxe: fóra de aquí!Rompemos as forzas represivas!