Morre Luís Iriondo, tres semanas despois de cumprir 100 anos, o 26 de setembro. As fontes do Concello de Gernika confirmaron a morte, na que o Concello homenaxeou a Iriondo no seu centenario. O pobo perdeu un das últimas testemuñas do bombardeo de Gernika.

O 26 de abril de 1937, Iriondo era un neno de 14 anos que se refuxiou nun refuxio para salvarse das bombetas dos avións. No seu libro O mozo de Guernica (2011) recolleu as memorias daquel momento, e realizou outros traballos e accións a favor da memoria histórica. ARGIA recolleu neste artigo algúns fragmentos da memoria de Luís Iriondo, que dicía:

“Por primeira vez tiven noticias da guerra na praia. Pouco tempo despois disto soubemos que algúns pobos próximos a Gernika foron bombardeados, entre eles Durango. Isto afectou os cidadáns, que pronto comezaron a construír refuxios polo si ou polo non. Estaba na fala da xente. O 25 de abril, por exemplo, o meu amigo Cipri díxome que tiña un refuxio preparado para un bombardeo e si pasaba correndo para ir alí”.

Ademais, Iriondo foi responsable da escola de pintura e debuxo da Casa de Cultura de Gernika durante 55 anos, moi coñecida na localidade.

Neste documental de Alberto Rojo, bondardado de Gernika, tamén se poden escoitar os testemuños de Iriondo, entre outros: Gernika, bombardeo.