Libano atópase nunha situación socioeconómica crítica e as protestas dos últimos días levaron á poboación a empeorar a situación día a día. O 30 de abril, o primeiro ministro, Hassan Diab, presentou un plan económico e financeiro para facer fronte a unha débeda de 92 millas. Entre eles, a decisión de convocar ao FMI, que lle preguntou por unha subvención de polo menos 10 millóns de dólares.

A cambio, austeridade

A cambio, Líbano deberá adoptar unha serie de reformas que, na súa opinión, non son suficientes. Como é sabido, o FMI é un firme defensor do desmantelamento dos servizos públicos e reparte as axudas, a condición de que o perceptor execute as políticas de austeridade.

Aínda que xa en 2018, Beirut aceptou repartir 10 millas de dólares a Líbano, con todo, aínda non os recibiu, porque non levou a cabo as reformas necesarias.

Desde outono de 2019, a taxa de pobreza en Líbano pasou do 35% ao 45%, segundo datos do Instituto Nóos. A inflación desmesurada tamén empeora o día a día dos cidadáns. Ademais, o confinamento para combater o coronavirus empeorou a situación. Proba diso son as protestas dos últimos días. Os manifestantes diríxense aos bancos, aos que acusan de interactuar co goberno e de ser os responsables da débeda e a quebra do Estado. Decenas de persoas foron golpeadas e un morto no transcurso da manifestación desta semana.