A secretaria da Secretaría Feminista de LAB, Eli Etxeberria, e a responsable de análise da Fundación Ipar-Hegoa, Oihana Lopetegi, presentaron as conclusións do estudo sobre a brecha salarial e repartición de traballo realizado polo sindicato LAB (pdf). Os convocantes quixeron saber que realidade escóndese tras a palabra "peor", para denunciar a precariedade e a discriminación que existe nos sectores feminizados.

Para realizar unha primeira aproximación responderon a preguntas como cales son eses sectores feminizados, en que condicións traballan, canto cobran, si están protexidos por convenios, etc. "Hoxe, as mulleres seguimos discriminadas e explotadas tanto no mercado laboral como fóra del, e aí non houbo ningún cambio", explicaron as mesmas fontes.

A investigación deixou, na súa opinión, algunhas das principais conclusións da investigación. Por exemplo, a temporalidade e a parcialidad que xera unha gran inestabilidade laboral son moito maiores nas mulleres, oito e vinte puntos máis, respectivamente. Analizáronse 183 convenios de traballo, dos cales un centenar son categorías. LAB considera que unha barreira de 1.400 euros que debería ter un salario mínimo digno, só tres de cada dez das mulleres que están en 45 convenios de traballo en sectores feminizados, en moitas categorías non teñen nin 900 euros brutos ao mes, é o caso de moitas traballadoras e traballadores de residencias de maiores.

Tamén hai unha gran desprotección. Así, o 75% dos traballadores sen convenio son mulleres, pero hai sectores que non teñen datos e non puideron ser investigados, como é o caso das mulleres migradas e racializadas: "As estatísticas non nos dan eses datos, son invisibles para o sistema", engadiu.

A consecuencia xeral é que o salario dos homes é un 29,4% superior e o dos pensionistas un 64% superior. LAB advertiu de que "ata que non terminemos coa separación sexual e o que ela tráenos, será moi difícil acabar con esa brecha salarial".

O sindicato fixo varias propostas para saír deste círculo, desde a creación dun sistema comunitario de vixilancia até unha distribución de traballo equitativa, a revalorización e dignificación dos traballos, a consecución dun convenio de traballo para os empregados de fogar ou a regularización da situación destes traballadores "invisibles" en situación irregular.