argia.eus
INPRIMATU
Asociación Agharas
Horto intercultural no barrio Gurutzeta de Barakaldo
  • Agharas é unha asociación creada por mozas amazigh que leva anos traballando a interculturalidad na contorna de Barakaldo. Desde fai uns catro anos, os mozos que viven na rúa reciben ceas tres veces por semana e teñen un piso de acollida en funcionamento para o seu uso temporal. “Tendendo por estes dous eixos e coa intención de abrir novos espazos para traballar a interculturalidad, pensamos en pór en marcha a horta”.
Garazi Zabaleta 2024ko otsailaren 26a

No barrio de Cruzamentos de Barakaldo trabállase nunha parcela duns 3.000 metros cadrados. “É un solo bastante inclinado e estivemos creando terrazas, facendo todo a man”, din os seus compañeiros. Antes de empezar a cultivar a terra, tiveron que realizar un gran labor de acondicionamento, xa que toda a zona estaba ocupada por zarzas. O pasado verán, nunha pequena parcela xa preparada, produciuse unha pequena produción de hortalizas. “Seguimos preparando a terra, pero tamén estamos a pór plantas de primavera”, din.

Alugouse a parcela de Cruces e para iso contaron coa colaboración da asociación Bizilur. “A través dun proxecto desenvolvido por eles mesmos recibimos un pouco de apoio económico e tamén de formación”. Reciben formación dun granxeiro próximo. Nos últimos meses leváronse a cabo diversos traballos veciñais e plantacións. “Imos pór sobre todo manzanos para aproveitar eses lugares que non son os axeitados para facer a horta”, din.

Técnicas de cultivo da horta

Novas que han migrado desde os pobos do Amazigh do sur de Marrocos, cidadáns nados en Barakaldo, con orixe noutros países… Na horta de Barakaldo predomina a diversidade, tanto en orixe como en idade: “Na nosa horta a miúdo óuvense catro linguas á vez e xuntámonos persoas de todas as idades, desde os 18 anos até os 50 anos aproximadamente”. Os amazighs son comunidades rurais, en moitos casos os migrantes botan en falta cultivar. “Unha das súas razóns máis pesadas para migrar é o desenvolvemento dun modelo hiperproductivista no medio rural, onde os terratenientes lograron o control da auga e os mozos non teñen moito futuro neste mundo”, afirman.

No proxecto tentan compaxinar o seu saber co dos demais, respectando e negociando diferentes técnicas e ritmos. Está a traballarse nun modelo ecolóxico, e aínda que aínda teñen pouca produción, o obxectivo de face ao futuro é prover de ceas e peso que organiza a asociación. “Estamos a falar dunha decena de persoas no día a día, pero nos auzolanes podemos reunirnos 20-25 persoas”, finalizan.