En moitas ocasións denunciamos o desequilibrio que sufrimos entre as escolas en Ordizia (en demasiadas ocasións). Noutras ocasións pedimos ao Goberno Vasco que adopte medidas concretas para canalizar a situación. Pero os responsables do Departamento de Educación parecen empeñados en perpetuar o desequilibrio de Ordizia.
Unha quinta parte da poboación de Ordizia ten a súa orixe no estranxeiro. En calquera caso, a proporción de nenos destas familias é significativamente maior. Entre os nenos máis pequenos, dous de cada cinco familias teñen a súa orixe no estranxeiro. E como explicamos até o punto de cansarse, a maioría estuda na Escola Pública, tres de cada catro nenos e nenas de familias de orixe estranxeira. Con todo, na Escola Pública só hai un de cada tres nenos de familias de orixe vasca.
O desequilibrio é aínda maior en canto ao coñecemento do eúscaro das familias; tres de cada catro familias que non saben nada ou pouco eúscaro están na escola pública.
Así mesmo, na Escola Pública atópanse nenos e nenas de case todas as familias que sofren unha situación socioeconómica difícil.
Calquera pode deducir o impacto que este desequilibrio ten na convivencia, na igualdade, na xustiza social, na inclusión social ou na euskaldunización, e as tensións, problemas e dificultades que xera.
Son números e proporcións que aumentan ano tras ano. O desequilibrio multiplicouse por cinco nos últimos oito anos.
Pedimos reiteradamente ao Goberno Vasco medidas para canalizar e equilibrar a situación, pero a realidade empeorou.
O “índice de vulnerabilidade” creado polo Departamento de Educación para facer fronte aos desequilibrios apenas cambiou a situación en Ordizia. Nos dous últimos anos este índice só se utilizou para quitar alumnos á Escola Pública
O “índice de vulnerabilidade” creado polo Departamento de Educación para facer fronte aos desequilibrios apenas cambiou a situación en Ordizia. Nos dous últimos anos este índice só se utilizou para quitar alumnos á Escola Pública, aínda que na Escola Pública haxa prazas libres. O desequilibrio apenas se ve afectado.
Na localidade que conta cos datos de migración e euskaldunización anteriormente indicados, o “índice de vulnerabilidade” que o Goberno estableceu este ano foi do 11,63%, catro veces inferior ao que reflicten os datos obxectivos. Índice de vulnerabilidade da Escola Pública, 14,29%.
O ano pasado queixámonos de que os “índices de vulnerabilidade” do 34,74% e os índices do 41,30% para a Escola Pública non reflectían a nosa realidade, e este ano? E ningún movemento nin cambio na matriculación? Ningún paso cara ao desequilibrio?
Convén lembrar que para o cálculo do “índice de vulnerabilidade” o Departamento de Educación non ten en conta datos obxectivos como a orixe das familias, o coñecemento do eúscaro, a declaración tributaria, as propiedades ou o uso de servizos sociais ou de asistencia social. Pola contra, a cada familia pregúntanlle si ten Netflix, cantos baños teñen en casa, número de smartphones, tablets ou e-books das súas familias, si teñen acceso a Internet ou non...
A repetición da situación condénanos a un permanente desequilibrio e tensión. E non queremos iso, nin para a Escola Pública nin para o pobo.
Ordizia, baseándose nestes datos obxectivos, necesita dun plan de intervención que leve ao equilibrio aos centros escolares da localidade. Un plan que permita ao centro saír da competencia e risco de matriculación anual, dar estabilidade e unir de forma equilibrada ao alumnado do municipio. Tal e como insiste o Ararteko nos últimos cinco anos, tendo en conta a liberdade de elección do centro das familias, pero sen antepor o equilibrio local.
A convivencia cidadá, a igualdade, a xustiza social, a inclusión e a euskaldunización merecen a pena. Necesitamos políticos e goberno preparados para iso.
Comunidade da Escola Pública Vasca de Ordizia