Manlleu, o alcalde de ERC, Alex Garrido i Serra (20.800 habitantes), estableceu hai tres meses a recolleita porta a porta, e os responsables municipais han recoñecido que os resultados do sistema superaron as estimacións máis optimistas: mellorar 10 puntos de golpe para chegar ao 82,5% de recollida selectiva. Non só mellora cuantitativamente o resultado, senón que tamén gana en calidade dos residuos recolleitos: no orgánico, por exemplo, a sucidade non supera o 0,6%, é dicir, a recollida coa Porta a Porta é moito máis limpa e por tanto máis aproveitable que a recollida con grandes colectores de rúa. Á vista destes avances, no Concello de Manlleu decidiuse dar un novo paso e a tarifa non devengada establecerase en novembro deste mesmo ano.
Neste sistema de cobro, que só no País Vasco ten establecido Usurbil, os cubos de recollida de rexeitamento contrólanse con chip electrocterónico ou APP, e este dato é determinante á hora de decidir a taxa a pagar por cada familia: si a taxa de residuos é a mesma para todos na maioría dos lugares, no pago non xerado a metade da taxa é fixa, a mesma para todos, e a outra metade depende do número de rexeitamentos que esta familia. Desta forma prémiase á familia que mellor separa os residuos por materias e á que menos fai, rebaixando ou encarecendo a taxa anual de residuos.
Aínda que en Cataluña existen máis de 300 municipios que realizan a Porta a Porta, só sete teñen establecido un sistema de pagos en función do rexeitamento xerado. Con todo, o obxectivo de ARC, a Axencia de Residuos de Cataluña, da Generalitat, é ir ampliando este sistema e este ano outros municipios darán o mesmo paso, segundo publicou Gerard Vilà, o diario dixital Naceu o 9 de febreiro. O Director ARC, Isaac Peraire, sinalou que queren que o sistema Manlleun funcione ben, dando o mesmo paso para animar a moitos outros pobos de Cataluña. ARC axuda ao Concello a financiar a compra de cubos controlados con chip para rexeitamento ou APP do teléfono.
As autoridades municipais do País Vasco, e non digamos das Deputacións Forais ou do Goberno Vasco, deberían falar co director do ARC. Así saberían, por unha banda, que a axencia central da Generalitat aconsella a todas as administracións a Porta a Porta, que lles axuda a implantalo e desmente mitos corruptos como o “turismo de lixo”: “O director do ARC declarou que o turismo de lixo é realmente pequeno [ridicul] e que, ademais, acabarase pronto: ‘Si un pobo sofre ese comportamento [o turismo de lixo], o mellor que pode facer, farao desaparecerá de Atez Atsaque pasa a Ataire”, é pasar de Ataire, e así os colectores.
A xornalista pregunta á concelleira de Medio Ambiente de Manlleu, Maite Anglada, sobre os cidadáns que rexeitan o sistema porta a porta dos residuos e sobre algunhas zonas conflitivas do municipio. Anglada distingue entre os dous perfís que se poden atopar nos veciños que non aplican porta a porta. Un deles non o fai ben por falta de coñecemento e información, e Anglada di que con eses veciños tentan facer un labor pedagóxica a través dos educadores que puxo o Concello para que aprendan a facelo ben.
Pero hai outro perfil de veciños que, a pesar de saber ben como funciona a Porta a Porta, decidiu non facelo ben a vontade: "Son negacionistas –di Anglada– e con eles teremos tolerancia cero: váiselles a pór unha multa". Até agora abríronse 39 expedientes sancionadores.