O centro católico Notre-Dáme-de-Betharram (Biarno) de Lestelle conta cun centenar de testemuños que conducen a vía xudicial aberta á violencia física e verbal, ás violencias sexuais e ás violacións. As acusacións violentas remóntanse aos anos 60 e finais dos 90, e en conxunto, ao redor dunha decena de sacerdotes, os gardiáns laicos ou os alumnos maiores con responsabilidades, a maioría desaparecidos, pero non todos. Preto de Zuberoa, pasaron por este centro moitos nenos e nenas de Euskal Herria Norte, e tamén hai algúns que denunciaron.

O diario Berria deu a coñecer o tema o xoves. Reunidos os testemuños, as denuncias recaen no procurador de Pau (Occitania), Rodolphe Jarry. Superado o prazo de prescrición dalgúns testemuños, queda pendente o seguimento que o xuíz vai dar a este escándalo. A Lei Schiappa 2018 ampliou o prazo de prescrición aos 30 anos para os casos de violacións de menores e aos 10 anos para os casos de violencia sexual (e vinte anos para os de 15 anos). Por tanto, non seguirían as violacións producidas fai máis de 48 anos e as violencias sexuais sufridas antes de 28 anos.

Urdin Euskal Herri Irratia tamén deu a coñecer o caso en novembro do ano pasado e seguía advertindo das violencias deste centro. Na década de 1990 o tema tróuxose á luz, principalmente pola escolarización dos nenos e nenas de destacados políticos deste territorio. Entre eles estaban, por exemplo, os nenos de Douste Blazy e François Bayrou, tamén ministro francés.

O ex-alumno Alain Despoutère traballou moito na recompilación de testemuños. El está na base da conta privada de Facebook Lles anciens du collège et lycée de Bétharram, victimes de l’institution (antigos alumnos do colexio e liceo de Betharram, vítimas desta organización), e desde outubro do ano pasado está a acumular testemuños. "Reunir estes testemuños é unha vinganza, nolazpait", afirma o micrófono de Urdin Euskal Herri Irratia.

Michel púxose como pseudónimo á testemuña que trae Berria e conta como quixo pór no esquecemento aos seres vivos: "Inhumei no meu interior porque hai que seguir vivindo". Di que cre que non sufriu violencia sexual, pero si "golpes, golpes múltiples". Garda recordos dos "perversos" e "sádicos", así como dos golpes "violentos" e "visiosos". Tamén concreta o que quere coa vía xudicial aberta: "Ser sincero" e "para que as vítimas se falen" e "para que se aclare o que pasou".