Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa exótica e de carbón facial.

Ser xitano é vivir atravesando persecucións, represións e discriminacións durante máis de cincocentos anos. Ser xitano é resistir desde a comunidade e a resiliencia, e loitar todos os días para non perder a condición xitana ou, directamente, para non desaparecer. Ser xitano é ser parte dun pobo e estar orgulloso diso.

Eu si quero que a miña filla explique a historia do pobo xitano na escola, eu si quero falar da cultura xitana á miña filla, e eu si quero coñecer aos xitanos que fixeron grandes achegas á nosa sociedade.

Celebremos a cultura xitana sen prexuízos nin estereotipos. Basta con celebrar só unhas festas.

As festas serán antiracistas ou non serán!