Assange leva dez anos sen liberdade. Primeiro, detido na súa casa; despois, pasou sete anos sen sol nin aire fresco no interior da embaixada de Ecuador, en Londres. Foi expulsado e detido en abril de 2019 tras unha estratexia de espionaxe contra o xornalista e os seus familiares e avogados –unha empresa española dedicada á seguridade da embaixada colocou cámaras e micrófonos en todas as habitacións a petición dos servizos secretos de EE.UU.–.

En 2010, Wikileaks, coa axuda de grandes medios de comunicación, publicou unha das máis amplas filtracións da historia dos documentos "secretos". Máis de 700.000 ficheiros dos servizos de intelixencia de Estados Unidos, que evidenciaron as actuacións diplomáticas e militares opacas e crueis de moitos gobernos e estados. Entre outras cousas, as torturas salvaxes aos presos de Abu Ghraib en Iraq e varios crimes de guerra cometidos por funcionarios públicos estadounidenses. Entre os doce falecidos atopábanse os xornalistas da axencia Reuters Saeed Chmagh e Namir Noor-Eldeen, entre outros.

Desde entón, a xustiza estadounidense ha tentado extraditarlle. En xaneiro de 2021 o proceso quedou en suspenso, xa que un xuíz decidiu suspender a extradición, despois de que os seus avogados argumentasen que o risco de suicidio en caso de ser trasladado a un cárcere de EE. Con todo, o caso chegou ao Tribunal Supremo do Reino Unido, que decidiu aceptar a extradición. Agora, esa decisión non fixo máis que ratificala. Os avogados de Assange insistiron en que a súa situación é grave e que o risco de suicidio nun cárcere de EE.

O ministro do Interior, Priti Patel, ten dous meses para tomar a decisión de extraditar ou non a Assange, que está en mans do Goberno de Londres. En concreto, a Lei de Extradición de 2003 permite que o Tribunal Supremo resolva a suspensión da extradición. Os avogados de Assange xa anunciaron que recorrerán a decisión da Xustiza ante o Tribunal Supremo.