Juan Luís Goenaga foi un dos artistas contemporáneos máis representativos do expresionismo vasco. Faleceu este martes en Madrid aos 74 anos de idade por mor dunha grave enfermidade que padecía. O artista donostiarra ha deixado tras de si unha extensa e rica obra de cinco décadas de andaina artística.

Comezou a debuxar desde pequeno, pero non recibiu unha educación formal. Era autodidacta. Ao terminar as etapas da ikastola e o bacharelato, é dicir, ao redor dos 18 anos, tomouse a pintura con seriedade. Carecía de técnica, tivo que saír ao exterior para aprender a técnica. Pero Euskal Herria deulle todo o demais: a paisaxe. Debuxaba desde as paisaxes. Así llo dixo a Zeruko Argia nunha entrevista concedida en 1972, respondendo as preguntas de Errialde. Acababa de gañar o Gran Premio dos Pintores Vascos coa obra Zelatun.

No momento da entrevista, Goenaga, de 22 anos, levaba xa tres anos vivindo nun caserío da localidade navarra de Alkiza. Anteriormente visitara París, Roma e Londres, e segundo el paseara con frecuencia polos museos destas capitais. Os seus ollos víanse ben abertos, estudando sen descanso. A contorna de Alkiza tamén lle daba ese aspecto. Segundo as súas propias palabras, despois de pasar días de paseo, comezaba a pintar pola noite, ao redor da natureza que lle rodeaba e ao mundo mitolóxico e simbólico que o encandeaba. Pero a Goenaga gustáballe pintar gris, ou polo menos escuro; para darlle outro significado, o verde dos prados que lle rodeaban era marrón.

Pero non viviu só coa paisaxe ao redor das gamas. Tamén leva sempre consigo a fotografía, e realizou algunhas obras que se poden considerar land art.