argia.eus
INPRIMATU
Morre Joxe Leunda, un dos precursores de apicultores de Gipuzkoa
  • Aos 82 anos faleceu Joxe Leunda Agirre (Urretxu, 1937), un dos referentes da Asociación de Apicultores de Gipuzkoa e moi estimado entre os baserritarras da EHNE do Goierri, un home da esquerda abertzale. Joxe caeu nunha enfermidade que lle levou de ser un ancián de boa vida a unha gran dexeneración nun ano e medio. Probado pola dor que a globalización ha desgarrado primeiro ás nosas abellas co ácaro e recentemente coa avispa asiática, foise en silencio coma se non quixese esperar á Covid-19 que agora se estendeu entre nós.
Pello Zubiria Kamino @pellozubiria 2020ko martxoaren 25
Joxe Leunda (eskuinean) Otamotz aldizkariko kazetariekin hizketan Deskargako autobide berriaren ondoan. (Argazkia: Otamotz)

Nacido en plena guerra civil no caserío Deskarga de Urretxu, Joxe foi enterrado nunha familia de sete irmáns. Quen queira coñecer como vivía entón nos caseríos do Goierri guipuscoano, poderá escoitar as vivencias de Leunda entre os testemuños recolleitos pola web Ahotsak.eus.

Cando era novo, o destino quixo perder a man dereita nun accidente de traballo e, con todo, até case a hora da morte coñecemos a Joxe en traballos de madeira, cun martelo ou outro instrumento adaptado á boneca dereita como coa man esquerda. Un das iconas dos apicultores de Gipuzkoa foi a pomposa época construída por El nun fermoso alto de Urretxu, nunha paraxe chamada Campo de Paxkaxio, en madeira buxán para as súas abellas.

Un dos membros máis veteranos da Asociación de Apicultores de Gipuzkoa, Luís Mari Intza, faleceu en outubro de 2018 nunha parella de feito en materia de abellas xunto co oñatiarra Tolosarra Luís Mari Intza, con quen coñeceu en primeira liña e sufriu varias veces como as épocas máis doces da asociación. Leunda adoitaba dicir cun pequeno sorriso nos proxectos de ambos os si Intza "era a responsable das relacións externas", que era ela a que tiña que facer o traballo práctico, converter os experimentos nunha revelación, que en castelán chamaba co seu dobre significado "traballo de campo". Así participou a baseritarra Leunda no labor de promover a apiterapia no País Vasco e traer apiterapeados ao mundo, sobre todo de América Latina, Hugo Aguirre, Xullo César Díaz e outros doutores.

Tras promover a Abella Negra autóctona, preferiblemente ás razas estranxeiras, durante unha ducia de anos organizou un experimento especial con Intza para dar un paso máis: despois de que a apicultura do último século e medio fixésenos crecer de tamaño, axudar a Apis Mellife a reducila ás súas medidas orixinais. Tema ARGIA resumiu en 2008 "Quen decidiu aumentar a abella pequena?" na crónica. A abella de pequeno tamaño, que en si mesma é a nosa Abella Negra, axuda a retornar ás medidas orixinais, por ser unha opción minoritaria na apicultura si que é un tema que elaboran varios apicultores cualificados, tal e como se explicaba naquel artigo. Foi Intza a que atopou unha pista para empezar en Gipuzkoa nas Illas Canarias: O apicultor aleman Stephan Braun é un dos primeiros que difundiu en castelán e que conta con moita información sobre o tema.

Se alguén soubo o que é faltar ao esforzo e renovar o traballo até conseguir unha solución, foi Joxe Landa. Ambos experimentaron a procura dunha pequena abella máis que cunha pequena abella nas colmeas organizadas nas súas terras e nas dos seus amigos e familiares, en Urretxu, Oñati e outros. Finalmente, en 2018 Joxe quixo recoller o experimentado e apreso durante a ducia de anos anteriores nun escrito que, acompañado dun xornalista apicultor, entregou finalmente á Asociación de Apicultores de Gipuzkoa a principios de 2019, por entender que o tema é de gran importancia para o apicultores pero máis aínda para a supervivencia da nosa Abella Negra, que é dicir para a polinización de plantas, matogueiras e árbores da zona.

No último ano, Joxe Leunda sufriu un rápido declive na súa saúde, ata que faleceu aos 82 anos de idade. Os que durante meses tivemos a sorte de estar con el, lembraremos, entre a confusión, como de cando en vez iluminaba a Joxe como un raio, coa suficiente claridade como para contarlle como comezara e terminado o chiste que ouvira a outro. -Veu o médico e díxome na despedida: -A ver cando nos volvemos a ver! e díxenlle: "E si non é así, que non sexa por min". O tío de sempre Joxe!

Como apicultor pioneiro, o cuco non se equivocou no último ano: Desde 2019 púxose en marcha na Asociación de Apicultores de Gipuzkoa un grupo de traballo para abrir a pequena abella e empezar a facer probas con ela. Este grupo de traballo recibiu as abellas de Leunda e tamén algúns valiosos materiais cos que a familia realizou unha doazón. Na época pasada Joxe están a reforzarse e multiplicando as colmeas de pequena abella que este ano se converterán nun par de ducias de colonias que foron alimentadas polos apicultores do grupo de traballo. A protección dos netos que coidaron con maior dozura que o seu pai e a cuadrilla de mozos apicultores que continuaban co seu traballo... non querería mellor despedida.

Joxe Leunda (terceiro pola esquerda) en 2003 con varios apicultores guipuscoanos en 2003. (Asociación de Apicultores de Gipuzkoa)