O xornalista Enekoitz Esnaola, entrevistado en Ziburu (Lapurdi), revela a súa insatisfacción por falta de contexto político na película: “O que se explica é que penso nuns feitos duros. Tomei riscos, e isto non é o resultado que eu esperaba, pero non vou entrar no seu traballo. Eles fixeron o que creen, eu teño outra visión e outra idea dese traballo, pero dígoo con todo o respecto”.

Di que sobre todo quería explicar que todo o ocorrido ten unha explicación política e que cando decidiu participar no proxecto quería explicalo: “Foi un conflito político, coas súas duras, crúas e irreversibles consecuencias. Quería demostralo á sociedade española. Que non pensen, dalgunha maneira, que neses feitos alguén se daba pracer. As accións políticas eran as que tiñan obxectivos políticos. Quería demostralo. E cando entramos nesa dinámica nunha loita tan dura e violenta, por unha banda e por outro, pérdese a empatía co outro”.

Tamén recoñeceu na película que tivo relación co asasinato do alcalde de Galdakao, Víctor Legorburu, asasinado por ETA en 1976, e que preguntando por si tiña algún obxectivo concreto con ese recoñecemento, di que non, que traballaron durante longas horas, e que nese contexto saíu esa cuestión.

Dúas cuestións en España

Urrutikoetxea ten abertas dous litixios no Estado español, un relacionado coa cuestión dos bares do pobo e outro, o atentado de ETA contra un cuartel da Garda Civil de Zaragoza en 1987, no que morreron once persoas. Na primeira, a fiscalía pídelle dous anos de cárcere, e na segunda, 2.300 anos acusada de ordenar un atentado desde a dirección de ETA.

Os tribunais de París admiten que a España de Urrutikoetxea sexa xulgada por estes litixios, pero na entrevista explica que a Audiencia Nacional de España non fixou polo momento a data de celebración dos xuízos. Pola contra, Urrutikoetxea dixo que el non era directivo nin tivo nada que ver no atentado.

En breve, tamén fala da situación política actual e considera que é unha época interesante, “tamén móbil, e viuse a rapidez e os avances da esquerda abertzale. Pero iso non debe cegarnos. Aínda que en Madrid volva haber un goberno progresista, a situación non será fácil; si hai outro tipo de goberno, será moito máis difícil”.

Considera clave dar a oportunidade á cidadanía de “construír as bases da casa; a cidadanía debe sentirse parte deste longo proceso”.