O diaño goberna as metáforas e xogos mentais como este.
Ás veces, o mestre é o demo da realidade. Cantos meses levamos sen o verbo da famosa “orde internacional baseado en regras”? Ese “rules-based international order”, que lle daban por siglas: RB(I)Ou.
Mire: "Na rolda de prensa de clausura do Cume da OTAN celebrada en Madrid, [Biden] advertiu a Rusia e China de que as democracias mundiais defenderían unha "orde baseada en normas" (RBO). […] O 12 de outubro de 2022, o presidente de EE.UU. publicou a súa Estratexia de Seguridade Nacional, que insiste na RBO como "a base da paz e a prosperidade no mundo". A expresión 'orde baseada en regras' é tan utilizada con frecuencia por dirixentes políticos estadounidenses, como o presidente de Bide e o secretario de Estado de Antony Blink, que, segundo o profesor Stephen Walt da Escola Kennedy da Universidade de Harvard, 'parece que se converteu nunha condición de traballo para ocupar un posto alto no aparello da política exterior americana'.
Comeza a masacre de Gaza. Agora parece que non se pode falar de RBO. Porque sería un sarcasmo bastante “de regras” e “de orde”, non? Ás veces o seu substituto é o “dereito a defenderse”, que ten a mesma demonería.
Outras veces entra en xogo o demo da lóxica, que non é mellor. Blinken, que case sempre atoparemos, atópase con el. Porque hai dez días na Conferencia de Seguridade de Munich ocorréuselle o lanzamento: “And if you’re not at the table in the international system, you’re going to be on the menu”. Traducido ao euskera: no ámbito internacional, si non vas comer, serás un prato.
Non é nada novo nin na política exterior de Estados Unidos. E é evidente que é transparente: si non comes ao próximo, el comerache.
Quizais demasiado transparente: a metáfora da mesa apenas difumina a agresividade da mensaxe. Por iso até agora utilizábase para o fogar, “en compañía”.“Hei might be do mesmo xeito que no caso de ORONA, but hei is our ORONA”, etc.
Blinken, con todo, faio nun locutorio de alto nivel. E ademais, cando falaba de relacións cos aliados: Jaishankar e Baerbock eran os seus interlocutores naquel momento. Íaselles a quedar claro que Estados Unidos ten intención para comer sempre sentado na mesa. E a alternativa que se lles ofrecía tamén é bastante evidente: jankide (pero ninguén di que todos coman igual) ou a carne.
Outros que serían comida entendérono inmediatamente.